این روز‌ها برای خیلی از حرفه‌ای‌ها، لینکدین (Linkedin) ابزار موثری در شبکه‌سازی شغلی است. بدون شک کارفرمای آینده‌تان یا کسی که تازه می‌خواهد با شما آشنا شود، قبل از ملاقات‌تان نگاهی به پروفایل‌تان در لینکدین می‌اندازد. همچنین برای حفظ رابطه با همکارانی که با آنها رابطه‌ی دوستی ندارید ولی می‌خواهید ارتباط حرفه‌ای‌تان را حفظ کنید، لینکدین انتخاب مناسبی است. در این مقاله می‌خوانید که چطور در لینکدین یک پروفایل حرفه‌ای داشته باشید.
اما چگونه می‌توان یک پروفایل خوب در لینکدین داشت؟ اگر این راهنمایی‌های ساده را دنبال کنید نوشتن پروفایل را کار بسیار ساده‌ای می‌یابید.
اصل مهم
لینکدین یک ابزار ارتباطی حرفه‌ای است و با فیسبوک فرق می‌کند. لازم نیست مثل فیسبوک استاتوس‌تان را مرتب عوض کنید (در واقع معمولا وقتی پروفایل‌تان را زود به زود به‌روزرسانی می‌کنید این طور برداشت می‌شود که دنبال شغل هستید). در عوض باید خودتان را حرفه‌ای معرفی کنید؛ یعنی یک پروفایل کامل، بدون اشتباهات دستوری و نگارشی ارائه دهید.
عکس پروفایل
دو طرز فکر اصلی در مورد به کار بردن عکس پروفایل وجود دارد.
آنها که از لینکدین در درجه‌ی اول برای استخدام استفاده می‌کنند عکس تعیین نمی‌کنند. به طور کلی، در کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس کسی برای رزومه‌ی شغلی خود عکس قرار نمی‌دهد، چون مردم معمولا بر اساس تصویر، به صورت ناخودآگاه تبعیض قائل می‌شوند. با این حال در این کشورها نیمی از حساب‌های لینکدین عکس دارند. این نشان می‌دهد که کاربرد اولیه‌ی لینکدین استخدام نیست، بلکه روشی برای برقراری ارتباط با افرادی است که از قبل می‌شناسید یا برای برقراری ارتباط با شبکه‌ی ارتباطی آنها. در این مورد داشتن عکس مهم است، چون اگر مطمئن نباشید که کسی را می‌شناسید یا نه، یک نگاه به عکس او، شما را مطمئن می‌کند.
اگر تصمیم گرفتید برای حساب‌تان عکس قرار دهید، عکسی را انتخاب کنید که سر تا شانه‌های‌تان در آن مشخص باشد، لبخند بر لب داشته باشید و حرفه‌ای به نظر برسید. از آواتار و لوگو استفاده نکنید، چون نشانه‌ی واضحی از کمبود اعتماد به نفس است.
اصل مطلب: عکس‌تان کمک می‌کند دیگران شما را به یاد بیاورند. عکسی جدید و حرفه‌ای را انتخاب کنید.
عنوان (Headline)
این بخش به منزله‌ی سکوی پرتاب شخصی شماست: توصیف شما از خودتان در ۱۲۰ کلمه یا کمتر. لزوما نباید شغل‌تان را در این بخش بنویسید، به خصوص اگر دنبال شغل دیگری می‌گردید.
اصل مطلب: عنوان اولین چیزی است که مردم می‌بینند. پس مطمئن شوید که تاثیر اولیه‌ی درستی می‌گذارید.
خلاصه (Summary)
بخش خلاصه فرصتی است تا خودتان را نشان دهید. بعد از عنوان، خلاصه قسمتی از پروفایل شماست که همه آن را می‌خوانند و باید نشان دهد که شما چه کسی هستید و در چه زمینه‌ای تخصص دارید. ظرفیت ۲۰۰۰ کلمه، فضای زیادی برای خلاقیت به شما می‌دهد.
کلیشه و بیهوده‌گویی را از خلاصه‌تان دور کنید. طوری شروع کنید که گویی می‌خواهید خودتان را به آشنایی که اتفاقی در یک مهمانی ملاقات کرده‌اید معرفی کنید. اگر در این موقعیت می‌گویید: «من معمار هستم.» پس نباید در پروفایل‌تان بنویسید: «مشاور پیشگام صنعت عمارت‌سازی، مشتاق ظرافت بصری و نوآوری طراحی»! سادگی و وضوح کلام را مثل محاوره حفظ کنید.
روی دستاوردهای‌تان تمرکز کنید و نقطه‌ی جذابیت ویژه‌ی خودتان را به زبانی ساده و قابل درک عرضه کنید. مثلا: «من یک معمار هستم که معتقدم ساختمان‌ها را باید برای زندگی و استفاده‌ی مفید ساخت. من سعی می‌کنم ساختمان‌هایی طراحی کنم که علاوه بر زیبایی، کارآمد هم باشند. این پروژه (نام پروژه) و این پروژه (نام پروژه) نمونه‌هایی از کار من است که برگزیده‌ی جشنواره‌ی صنعتی … (نام جشنواره) شده است.»
حتما کلیدواژههایی را که مردم در گوگل جستجو می‌کنند به کار ببرید تا وقتی کارفرمایی به دنبال یک کاندیدا برای شغل ایده‌آل شما می‌گردد، احتمال بیشتری داشته باشد که به شما برخورد کند.
اصل مطلب: همه خلاصه‌ی شما را می‌خوانند، پس مطمئن شوید که تمام آنچه می‌خواهید درباره‌تان بدانند را در آن گذاشته‌اید. همچنین کلیدواژه‌ها را در آن بگنجانید، ولی حواس‌تان باشد از کلیشه‌ها اجتناب کنید.
تجربه (Experience)
پروفایل لینکدین شما باید مثل رزومه شما شامل تمام پیشینه‌ی کاری مرتبط شما باشد، با این حال نیازی به وارد کردن همه‌ی جزئیات نیست. هم در عنوان و هم در توضیح از کلیدواژه ها استفاده کنید تا کارفرمایان بتوانند به راحتی شما را پیدا کنند.
لازم نیست همه‌ی کارهای جزئی که در تعطیلات یا آخر هفته‌ها انجام داده‌اید را بنویسید، ولی نباید در تاریخچه‌ی شغلی‌تان چیز‌های مهم را از قلم بیاندازید.
ضرورت‌های عملی: وقتی بخواهید با کسی ارتباط برقرار کنید، لینکدین از شما سوال می‌کند که او را از کجا می‌شناسید. اگر قبلا با هم همکار بوده‌اید، باید بتوانید محل آن را از لیست بلند‌بالای همه‌ی جاهایی که قبلا کار کرده‌اید پیدا کنید. اگر یکی از این مکان‌ها را از قلم بیندازید بخش بزرگی از شبکه‌ی ارتباطی‌تان را از دست می‌دهید.
اصل مطلب: حتی اگر فقط خلاصه‌ای از کارهای‌تان را ارائه می‌دهید، همه‌ی جاهایی که کار کرده‌اید را بنویسید.
مهارت‌ها و تأییدیه‌ها (Skills and Endorsements)
در این بخش سؤال اصلی این است که لینکدین برای شما ابزاری برای استخدام شدن است یا یک شبکه‌ی ارتباطی.
اگر دنبال شغل هستید، شغل ایده‌آل و شرایط و پیش‌نیاز‌های آن را در نظر بگیرید. اگر آن شرایط را دارید، آنها را در پروفایل‌تان بنویسید. سعی کنید از اصطلاحات معمول استفاده کنید تا کسی که آنها را جستجو می‌کند، بتواند سریع به آن دسترسی پیدا کند. با این حال تا حد ممکن دقیق باشید.
زیاد نگران تاییدیه‌ها نباشید. وقتی که در لینکدین با افراد ارتباط برقرار می‌کنید از آنها خواسته می‌شود مهارت‌های شما را تایید کنند. آنها می‌توانند از میان مهارت‌های مختلف، موارد مورد نظر خود را انتخاب و صلاحیت شما را در آن موارد تایید کنند. لینکدین مهارت‌های شما را به صورت اتوماتیک بر اساس تعداد تاییدیه‌هایی که گرفته‌اید مرتب کرده و نمایش می‌دهد، با این حال می‌توانید از امکان مدیریت تاییدیه‌ها استفاده کنید و تا حدی بر نحوه‌ی نمایش آنها کنترل داشته باشید. همچنین اگر بخواهید مهارت خاصی در پروفایل شما بالاتر نمایش داده شود، می‌توانید از مخاطبان خود در لینکدین درخواست کنید شایستگی شما در آن مهارت را تایید کنند.
اصل مطلب: مهارت‌ها را به عنوان کلیدواژههایی در نظر بگیرید که استخدام‌کنندگان آنها را برای یافتن فرد مورد نظر خود سرچ می‌کنند.
تحصیلات (Education)
وقتی چند سال سابقه‌ی کار داشته باشید لازم نیست حتما توصیفی از مدرک‌تان و ارتباط و تناسب آن با کار‌تان ارائه دهید. ولی حتما حداقل عنوان و نوع مدرک‌تان را مشخص کنید.
اصل مطلب: وقتی برای اولین بار شروع به کار می‌کنید تحصیلات مهم‌ترین بخش در رزومه‌ی شما است. ولی اگر تجربه دارید، تجربه‌ی شما مهم‌تر است.
علایق (Interests)
قانون کلی این است که سرگرمی‌هایتان را ننویسید.
نوشتن سرگرمی‌ها و تفریحات مربوط به اوقات فراغت در پروفایل لینکدین یا ناشیانه به نظر خواهد رسید یا خسته‌کننده. به «دوستان فیسبوکی‌تان» بگویید که عاشق خانواده‌تان هستید، نه به شبکه‌ی ارتباطی‌تان در لینکدین! همواره زندگی حرفه‌ای‌تان را از زندگی خانوادگی و سرگرمی‌های آن جدا نگه دارید.
اما علایق حرفه‌ای‌تان را بنویسید، مثلا اینکه در زمینه‌ی خاصی تخصص دارید، دوره‌ای را گذرانده‌اید یا کار داوطلبانه‌ای انجام داده‌اید.
اصل مطلب: این بخش را حرفه‌ای و مرتبط با زمینه‌ی کاری بنویسید.
برقراری ارتباط با کاربران
راه‌های زیادی برای ساختن یک شبکه‌ی ارتباطی در لینکدین وجود دارد.
اگر به لینکدین دسترسیِ لازم را بدهید، به طور خودکار مخاطبان شما را دعوت می‌کند تا با شما ارتباط برقرار کنند. اما شاید بین مخاطبان‌تان دوستان زیادی داشته باشید که نخواهید با آنها رابطه‌ی حرفه‌ای برقرار کنید؛ در این صورت بهتر است گزینه‌ی دعوت خودکار لینکدین را غیر‌فعال کنید و به صورت دستی با مخاطبان موردن ظر خود ارتباط برقرار کنید.
از امکان جستجو هم می‌توانید استفاده کنید. وقتی چند ارتباط برقرار کردید، لینکدین بر اساس اطلاعات مشترک آنها، افراد دیگری که ممکن است بشناسید را پیشنهاد می‌کند.
همیشه وقتی می‌خواهید ارتباط برقرار کنید یک پیام شخصی به طرف مقابل بفرستید، نه صرفاً پیام پیش‌فرضی که خود لینکدین از جانب شما برای افراد می‌فرستد. شاید برای دوستانتان فرقی نداشته باشد، ولی یک همکار قدیمی ترجیح می‌دهد شروع ارتباط دوباره شخصی‌تر باشد. مثلا می‌توانید پیام ساده‌ای مثل این برای آنها بفرستید: «مدت زیادی است که همدیگر را ندیده‌ایم. با دیدن پروفایلت فکر کردم خوب است از این طریق با هم در ارتباط باشیم.»
هشدار! قانون مرگبار!
هرگز در لینکدین با کسانی که نمی‌شناسید ارتباط برقرار نکنید. این یک شبکه‌ی ارتباطی حرفه‌ای برای شماست و شکست یا موفقیت‌تان بستگی به مخاطبان‌تان دارد. ممکن است دیگران از شما بخواهند برای افرادی که نمی‌شناسید در لینکدین توصیه بنویسید یا مهارت‌های آنها را تایید کنید. اگر این افراد را نشناسید نمی‌توانید این کار را انجام دهید.
اصل مطلب: با همکاران قدیمی و فعلی، همکلاسی‌ها و دوستانی که می‌خواهید با آنها ارتباط حرفه‌ای داشته باشید رابطه برقرار کنید، اما با کسانی که نمی‌شناسید هرگز!
توصیه‌ها (Recommendations)
بخش توصیه‌ها بخش جالبی است. بعضی از کافرمایان اهمیت زیادی برای آن قائل می‌شوند، با این حال خیلی‌ها هیچ توصیه‌نامه‌ای ندارند. اگر به طور جدی دنبال کار می‌گردید، خوب است از کسانی که با آنها کار کرده‌اید و همکاری شما برای‌شان ارزشمند بوده بخواهید برای شما توصیه‌‌ای در لینکدین بنویسند. اما به هر حال بهترین توصیه‌نامه‌ها آنهایی هستند که بدون درخواست و اختیاری داده می‌شوند.
اصل مطلب: اگر دنبال شغل هستید، یکی دو توصیه‌نامه داشته باشید تا نشان دهد که دیگران کار شما را ارزیابی کرده‌اند.
اطلاعات تماس (Contact details)
اگر می‌خواهید صاحبان مشاغل با شما تماس برقرار کنند، باید اطلاعات لازم را به آنها بدهید.
اگر نگران امنیت اطلاعات یا مزاحمت‌های احتمالی هستید، تنظیمات بخش امنیت را بازبینی کنید و مطمئن شوید که تنها راه ارتباط با شما از طریق لینکدین باشد.
اصل مطلب: اگر این اطلاعات را ارائه نکنید کسی نمی‌تواند با شما ارتباط برقرار کند.
قدم بعدی
ساختن پروفایل لینکدین تنها قدم اول برای ورود به بازار کار است. مرحله‌ی بعد استفاده از آن است. از مخاطبان‌تان بخواهید شما را به دیگران معرفی کنند و عضو گروه‌هایی شوید که دوست دارید با اعضای آنها آشنا شوید.
با وجود اینکه داشتن یک پروفایل عالی در لینکدین ابزار مهمی برای جستجوی شغل است، اما به تنهایی برای به دست آوردن شغل کافی نیست. یادتان باشد برای اینکه در لینکدین موفق باشید علاوه بر داشتن یک حساب کاربری حرفه‌ای، باید بتوانید به صورت حرفه‌ای از آن استفاده کنید.
برگرفته از: skillsyouneed.com
چگونه در سازمان خود پله‌های ترقی را به‌سرعت طی کنیم.
سلام مقاله ي خوبي بود ولي سوالم اينكه من دنبال دانشجوهاي خارجي هستم و از طريق صفحات دانشگاه در لينكداين پيدا كردمشون ولي متاسفانه اصلا هيچ گزينه اي وجود ندارد كه بخواهم فالو كنمشون و اينكه اصلا بهشون پيام بدم و صحبت بكنم…بايد چيكار كنم ؟ و دوم اينكه چرا نبايد با افراد غريبه ارتباط گرفت؟ اتفاقا من دنبال اينم كه با غريبه ها بيشتر ارتباط بگيرم و دنبال كار نيستم
سلام محدثه عزیز
در این صورت به نظر میرسه این قانون برای شما نیست.
سلام ببخشید چطوری میتونم مهارت های دیگران رو تایید کنم تا برای اونها راستی آزمایی بشه و بتونند نماید آبی مهارت را دریافت کنند
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید
با تشکر از مطلب خوبتون، متاسفانه موارد زیادی رو دارم میبینم که کاربران ایرانی از لینکدین مثل اینستاگرام دارن استفاده میکنن برای نشر مطالب زرد و سرگرمی.
بله، درست می‌گی اسماعیل.
ممنون از توجهت.