نویسندهٔ دانمارکی کارن بلیکسن می‌گوید: «می‌توان رنج‌ها را تحمل کرد، اگر بتوانیم آنها را در قالب داستانی بریزیم و یا قصه‌ای درباره‌اش بسازیم، ولی وقتی کسی نتواند داستان غصه‌هایش را بگوید، چه اتفاقی می‌افتد؟» شما چقدر با عمق رنج‌هایتان آشنا هستید؟ آیا می‌توانید از آنها قصه‌ای تعریف کنید؟ «کتاب احساسات ناگفتنی» که در ادامه معرفی می‌کنیم، به ما یاد می‌دهد چگونه قصهٔ غصه‌هایمان را حداقل یک‌بار بازگو کنیم. با ما همراه باشید.
شناسنامه کتاب
- عنوان کتاب: احساسات ناگفتنی (The Examined Life; how we lose and find ourselves)
- نویسنده: استفان گروس (Stephen Grosz)
- تعداد صفحات: ۲۲۸
درباره کتاب احساسات ناگفتنی
قبل از معرفی کتاب ارزشمند امروز، بهتر است قدری با موضوع و محوریت کتاب، یعنی «روان درمانی» آشنا شویم. به گفت‌وگوی بین دو نفر که یکی از آنها دچار مشکل عاطفی، روانی، رفتاری، شناختی و… است، و فرد دیگر برای حل و یا درک مشکلات او تلاش می‌کند، روان‌درمانی می‌‌گویند. روش روان‌درمانی لزوما برای درمان افرادی که از اختلالات روانی رنج می‌برند، استفاده نمی‌شود؛ بلکه شیوه‌ای درمانی جهت حل مشکلات فردی است و کمک می‌کند تا تعارض‌ها و تناقض‌های دورنی که منجر به بروز علائمی مانند ترس، دروغ، اضطراب، خشونت و… شده‌اند، برطرف شود.
دکتر گروس در مورد کتابش این‌گونه می‌گوید: «برای خیلی از ما پیش آمده که احساس می‌کنیم با وسوسه‌ها و گزینه‌های احمقانه در تلهٔ اعمال و افکار خود گرفتاریم و احساس ترس و ناخوشنودی به ما دست می‌دهد؛ گویی زندانی تاریخچهٔ زندگی‌مان هستیم. نمی‌توانیم به جلو برویم و با این حال باور داریم که راهی وجود دارد. یکی از مراجعین من در معصومیت کامل این جمله را به من گفت «می‌خواهم عوض شوم به شرطی که تغییری در کار نباشد.» اما تخصص من در زمینهٔ تغییر است و مباحث این کتاب هم در این‌باره سخن می‌گوید و چون تغییر و از دست‌دادن عمیقا به هم وابسته هستند، بنابراین دگرگونی بدون از دست دادن میسر نیست. موضوع اصلی کتاب همین است. این کتاب حاصل ۲۵ سال کار در زمینهٔ روانکاوی و صرف ۵۰ هزار ساعت طی جلسات متعدد است.»
کتاب «احساسات ناگفتنی »دریچهٔ تازه‌ای باز می‌کند که از آن می‌توان خود، دیگران و دنیا را بهتر شناخت و درک کرد. کتاب در قالب ۳۱ داستان براساس زندگی واقعی افرادی است که همگی از مراجعه‌کنندگان به دکتر گروس برای حل مشکلات‌شان بوده‌اند. ایشان به همراه هر کدام از مراجعه‌کنندگان به یک سفر اکتشافی جهت یافتن علت علائم هر فرد در ناخودآگاه‌شان می‌روند که بسیار جالب و البته آموزنده است.
با توجه به متفاوت بودن نمونه‌های بررسی‌شده در هر فصل و همچنین شناختی که خواننده به‌مرور نسبت به علم روان‌درمانی و نحوهٔ کار دکتر گروس پیدا می‌کند، رفته‌رفته مطالعه کتاب برایش جالب‌تر می‌شود و این از نکات مثبت کتاب است که اثری از یکنواختی در آن دیده نمی‌شود.
داستان‌های این کتاب نشان می‌دهند که حرف زدن و گفت‌وگو چه تأثیر شگفتی در روان و ناخودآگاه ما دارد و فهمیده شدن تا چه انداره بارمان را سبک‌تر می‌کند. با مطالعهٔ احساسات ناگفتنی، می‌آموزیم چگونه با ناخودآگاه‌مان ارتباط برقرار کنیم، چگونه با واقعیات کنار بیاییم و آمادهٔ تغییر شویم، همچنین با هنر درست حرف زدن و درست گوش‌دادن آشنا می‌شویم.
درباره نویسنده
دکتر استفان گروس متولد ۱۹۵۲ در آمریکا است. او تحصیلات خود را در دانشگاه‌های کالیفرنیا، برکلی و آکسفورد به پایان رسانده، و هم‌اکنون در لندن به روانکاوی مشغول است. این اثر اولین کتاب او و جزو پرفروش‌های معرفی‌شده توسط روزنامهٔ ساندی تایمز است.
آیا این کتاب برای شماست؟
اگر به مطالعه در حوزهٔ روانشناسی، به‌خصوص روان‌درمانی، علاقه‌مندید، توصیه می‌کنیم جا برای این کتاب در کتابخانه‌تان باز کنید. همچنین کسانی که به‌دنبال خودشناسی و آگاهی بیشتر در مورد ناخودآگاه هستند، مطالعه این کتاب بسیار کمک‌‌کننده و مفید خواهد بود.
بخش‌هایی از کتاب
امروزه، هر کجا که بچه‌های کوچک هستند، شما زمینهٔ موزیک تمجید را می‌شنوید: دختر خوب، پسرخوب، تو بهترینی. تحسین بچه‌هایمان ممکن است موقتا اعتماد به نفس ما را بالا ببرد و به دیگران این پیام را بدهد که چه پدرومادرهای بی‌نظیری هستیم و چه بچه‌های محشری داریم، ولی این باعث نمی‌شود که بر بچه‌هایمان اثر خوبی داشته باشد. با تلاش‌های زیاد می‌خواهیم خودمان را متفاوت از پدرومادرهایمان نشان دهیم، اما در واقع همان کار آنها را می‌کنیم؛ کارکرد تمجیدهای بیهوده مانند انتقادهای بی‌فکر نسل گذشته است.
خیلی دوست دارم این یکی رو بخونم