فیدل کاسترو، ارنست چگوارا و جزایر کارائیب، سه کلمه‌ای که با شنیدن نام کوبا ناخودآگاه از ذهن‌مان می‌گذرد. اگر اطلاعات‌تان از کوبا به همین سه کلمه ختم می‌شود، در ادامه با معرفی کتاب سباستین نوشته منصور ضابطیان که شامل سفرنامه و عکس‌هایی از کوباست با ما همراه باشید تا بیشتر با این کشور دوست‌داشتنی آشنا شویم.
شناسنامه کتاب
- عنوان: سباستین
- نویسنده: منصور ضابطیان
- تعداد صفحات: ۱۵۰
درباره کتاب سباستین
ضابطیان در مورد تصمیمش برای سفر به کوبا می‌گوید: «وقتی پرچم آمریکا بالا می‌رفت و در وزش نسیم کناره‌ٔ اقیانوس اطلس، ستاره‌هایش را به رخ دشمن قدیمی می‌کشید، با خودم فکر می‌کردم آینده‌ٔ کوبا چگونه خواهد بود؟ قضاوتی نمی‌کنم که بهتر است یا بدتر، این را خودکوبایی‌ها باید بگویند و تاریخ، اما هرچه هست دیگر شبیه کوبای امروز نخواهد بود. کوبایی که هنوز روح فیدل کاسترو با همه‌ٔ کهنسالی‌اش در آن حضور دارد، کوبایی که هنوز «چه» قهرمان رویاهایش است، کوبایی که یکی از آخرین مظاهر دیگرگون بودن است. من دوست دارم این کوبا را ببینم، نه کوبایی که مثل جاهای دیگر پر از مک‌دونالد و کی‌اف‌سی است.»
نوع سفرهای ضابطیان از لحاظ سادگی، مدیریت زمان و هزینه‌ها می‌تواند برای کسانی که اهل سفر هستند، بسیار آموزنده باشد. از دیگر ویژگی‌های بارز این سفرنامه ها، لحن صمیمانه و بیان ساده و البته دقیق اوست؛ از هرآنچه دیده و تجربه کرده و تأثیر آن به گونه‌ای روایت می‌کند که مخاطب در پایان کتاب حس می‌کند حداقل یک‌بار به آن مکان سفر کرده است.
کتاب سباستین پر از عکس‌هایی است که نه فقط از جاهای دیدنی و جاذبه‌های گردشگری کوبا که از کوچه‌پس‌کوچه‌های کوبا و از رومزمره‌ٔ مردم کوبا گرفته شده و به‌خوبی حال‌وهوای کوبا را منتقل می‌کند.
نام‌گذاری این کتاب ماجرای جالبی دارد. نویسنده این‌گونه ماجرای نام‌گذاری را برایمان نقل می‌کند: «ایبیس (صاحب هاستل) خوشامد می‌گوید و با زبانِ بی‌زبانی می‌فهماند که پاسپورتم را باید به او بدهم تا اطلاعاتش را وارد فرم‌های دولتی کند. نمی‌دانم چرا کلمه‌ی zabetian را Sebastian می‌خواند و این اسم می‌ماند روی من تا روز آخر. ابتدا تلاش می‌کنم به او بفهمانم که اسمم منصور است، اما نه آن روز و نه هیچ‌وقت دیگر این تلاش با پیروزی همراه نمی‌شود و من تسلیم می‌شوم و اسمم می‌شود سباستین.»
بعد از فهرست اولیه‌ٔ کتاب، لیستی از افرادی که نویسنده در آنجا با آنها در ارتباط بوده، به همراه عکس و اطلاعات مختصری از آنها می‌بینیم که این لیست تحت عنوان «بازیگران به ترتیب ایفای نقش» آمده است.
در انتهای کتاب تاریخچه مختصری از کشور کوبا با عنوان «رویدادهای مهم تاریخی کوبا» وجود دارد که اطلاعات مفیدی در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.
درباره نویسنده
منصور ضابطیان فارغ‌التحصیل کاردانی رشته علوم‌آزمایشگاهی دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان و لیسانس رشته سینما در دانشگاه تهران است. او علاوه بر سفرنامه‌نویسی، مجری و برنامه‌ساز برنامه‌های تلویزیونی همچون رادیو‌هفت و صدبرگ بوده است. کتاب‌های مارک و دو پلو، برگ اضافی، سباستین و چای نعنا از دیگر سفرنامه‌های ایشان هستند و به‌تازگی از کتاب جدیدشان موآ که سفرنامه و عکس‌های ویتنام است، رونمایی کرده‌اند.
آیا این کتاب برای شماست؟
اگر به سفرنامه‌خوانی علاقه‌مندید، قطعا سفرنامه‌های ضابطیان تجربه جذابی از سفرنامه‌خوانی به شما می‌دهد. اگر هم به‌دنبال کتابی در مورد کوبا و آشناییِ بیشتر با این کشور دوست‌داشتنی هستید، این سفرنامه اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار می‌دهد.
بخش‌هایی از کتاب
کوچه‌ها عجیب‌اند. خانه‌ها عجیب‌اند و آدم‌ها عجیب‌تر. فقر چنان خودنمایی می‌کند که نمونه‌اش را در کمتر جای دیگری می‌شود پیدا کرد. با این حال به نظر نمی‌رسد که فقر دلیلی برای فراموشی زندگی باشد. در اوج فقر و نداری، زندگی چنان در جریان است که گویی آدم دارد در خیابان مرفهی در هامبورگ زندگی می‌کند. مفهوم خانه در اینجا، از لحاظ فیزیکی با آنچه در جاهای دیگر دنیا دیده‌ام تفاوت می‌کند. خانه‌ها بیشتر شبیه مغازه‌هایی هستند که به جای آنکه در آنها جنسی به فروش برسد، زندگی عرضه می‌شود. خانه‌ها در حاشیه‌ٔ کوچه‌ها گسترده شده‌اند. خانه‌هایی که از همان در ورودی شروع می‌شوند. چیزی به اسم راهرو، حیاط یا هر چیزی که بیرونی را از اندرونی جدا کند، وجود ندارد. همه‌چیز در اندرونی خلاصه می‌شود و اندرونی در یک دست و دلبازی معمارانه از همان حاشیه خیابان شروع می‌شود. شروعی که از سبک خاصی هم پیروی نمی‌کند. از همین روست که بعضی از خانه‌ها از آشپزخانه شروع می‌شوند.
