چرا باید در رعدتاک ثبت‌نام کنیم؟
نگاهی به زندگی افراد متفاوت؛ افراد دارای معلولیت هم عاشق می شوند؟
تصور کنید فردا که از خواب بیدار می شوید، توانایی بینایی تان از بین رفته باشد. چه کار می کنید؟ یا فکر کنید نتوانید از تخت بیرون بیایید، وحشت می کنید؟ اگر هیچ صدایی نشنوید چطور؟ گریه می کنید؟ در دنیا بیش از یک میلیارد نفر با یک یا بیش از یک مدل از شرایط بالا زندگی می کنند افرادی که به آن ها معلول گفته می شود. تا به حال فکر کردید افراد دارای معلولیت چطور زندگی می کنند؟ چطور افرادا داری معلولیت ازدواج می کنند؟ چطور افراد دارای معلولیت درس می خوانند؟ تا حالا این سوال به ذهنتان خطور کرده است که چطور افراد، دارای معلولیت می شوند؟ آیا همه افراد دارای معلولیت از بد تولد معلول بوده‌اند؟ ناآگاهی ما از پاسخ به سوالات بالا نشان از کم کاری ما نسبت به جامعه مان است. نشان از این دارد که ما مسولیت اجتماعی خود را در قبال افراد دارای معلولیت انجام نداده ایم.
واقعیت هایی در زندگی وجود دارد که با این که محتمل هستند، عمده انسان ها آنها را فراموش می کنند و نسبت به آنها بی توجه هستند. معلولیت یکی از همین واقعیت هاست. پدیده ای که احتمال دارد برای هرکسی در زندگی اتفاق بیافتد اما عمده مردم از مسائل آن آگاهی ندارند. شاید تصور بیشتر مردم از این پدیده، معلولیت مادرزادی باشد و کمتر کسی به این فکر کند که شاید در زندگی اتفاقی برای او رقم بخورد که منجر به معلولیت شود. این تازه آغاز ماجراست. پذیرش معلولیت و این که افراد چطور به پذیرش معلولیت برسند مساله بسیار حیاتی است. این که یاد بگیرند چطور با معلولیت زندگی کنند و خود را تنها با معلولیت تعریف نکنند. اما کمتر فردی در جامعه به این مسائل آگاهی دارد. همین ناآگاهی سبب نگرش اشتباه عمده جامعه نسبت به پدیده معلولیت شده است. نگرشی که به نادرستی معلولیت را عقوبت گناه افراد می داند. نگرشی که حق زندگی را از افراد دارای معلولیت سلب می کند. نگرشی که توانیابان را در خانه حبس می کند. نگرشی که معلولیت را به نادرست مساوی با پایان زندگی می داند نگرشی که باعث شد رعدتاک به وجود بیاید تا آن را حذف کند و شکست دهد.
سال ۹۷ اولین رویداد رعدتاک با هدف تغییر نگرش جامعه نسبت به معلولیت برگزار شد. در رعدتاک از زندگی افراد دارای معلولیت صحبت میشود. این که این افراد چطور زندگی می کنند چطور عاشق می شوند و چطور درس می خوانند و چطور تفریح می کنند. در رعدتاک صفر سعی کردیم عینک مخاطبان را در مواجه با پدیده معلولیت تغییر دهیم و امید و انگیزه را جایگزین قضاوت و بدبینی کنیم. رعدتاک برای این به وجود آمد تا ناامیدی و شکست افراد دارای معلولیت پذیرفته نشود تا آنها باور کنند که می توانند و جامعه به آنها فرصتی برای اثبات خودشان بدهد.
در همان سال رویداد بعدی رعدتاک هم برگزار شد و مخاطبین با زندگی سه نفر از افراد دارای معلولیت که هر کدام به علت گوناگونی دچار معلولیت شده بودند آشنا شدند اما باز هم جامعه نسبت به زندگی زندگی افراد دارای معلولیت سوال دارد. هنوز هم هستند افرادی که نمیدانند یک فرد نابینا چطور فیلم می بیند یا یک فرد ناشنوا چطور از تلفن همراه استفاده می کند یا اصلا فردی که توانایی استفاده از دستانش را ندارد چطور از موس استفاده می کند.
در رعدتاک بعدی که بیست و سوم خرداد برگزار می شود. باز هم مانند رعدتاک های قبلی با زندگی افراد دارای معلولیت آشنا می شوید و با این تفاوت که ما پخته تر شدیم و هدفی که در ابتدا شاید نشدنی و محال به نظر میرسید امروز بیش از پیش در دسترس است. در رعدتاک بعدی غنچه که از بیست و یک سالگی دچار معلولیت شده است از زندگی امروز خود می گوید. او امروز یک متخصص سوشال مدیا است. از زندگی حسن می شنویم که با وجود این که از ناحیه پا دچار معلولیت است چهار دوره قهرمان سنگنوردی شده است. با زندگی مسعود آشنا می شویم که با وجود معلولیت در تحصیلات خود موفق بود و دارای مدرک مهندسی برق از استرالیا و فوق لیسانس فروش از انگلستان است. رعدتاک راهی برای آشنا شدن با زندگی آدم های متفاوت است.
اگر شما هم علاقه دارید قدمی در راه تغییر نگرش جامعه نسبت به افراد داری معلولیت بردارید و به مسولیت اجتماعی خود عمل کنید به در رعدتاک بعدی بپیوندید و از طریق لینک دکمه زیر ثبت نام کنید.
