چگونه با کودک رفتار کنیم که به حرف ما گوش کند؟

با تولد فرزند، مسئولیت پدر و مادر چند برابر می شود و باید راه های رفتار با کودک از سنین پایین (نوزادی) تا سنین بالاتر را فرا بگیرند تا بتوانند با کودک خود ارتباط برقرار کرده و راه و روش تربیت صحیح را پیش بگیرند. لازمه تربیت صحیح و راهنمایی کودک، رفتار صحیح با او و در نتیجه ارتباط گرفتن با کودک است. اگر والدین بتوانند به درستی با کودک خود رفتار کنند و راه و روش صحبت با او را بیاموزند، مطمئنا در مسیر تربیت کودک موفق ترند و بهتر می توانند کودک را در مسیر زندگی خود، راهنمایی کنند.

در صورتی که والدین برای برقراری ارتباط با فرزند خود تلاشی نکنند، در نتیجه خواسته ها و نیازهای او را درک نخواهند کرد و ممکن است گفتگوها مدام به بحث و دعوا و گریه کودک منجر شود.

برای این که بتوان با کودک به درستی ارتباط برقرار کرد، باید دانست که او تازه پا به این جهان گذاشته است و تجربیات بزرگسالان را ندارد، در نتیجه در بسیاری از موافق کار درست را از غلط تشخیص نمی دهد و حتی ممکن است در بیان نیازهای خود نیز ناتوان باشد. پدر و مادر زمانی که می خواهند با فرزند خود ارتباط موثری برقرار کنند، می بایست دنیا را از نگاه کودکشان ببینند و خود را در جایگاه کودک تصور کنند تا بتوانند نیازها و خواسته های او را درک کرده و یا علت رفتار او را بفهمند.

برای رفتار با کودک و برای این که کودک به صحبت های پدر و مادر گوش دهد، بهتر است 5 دستور المعل زیر را رعایت کنید، تا بتوانید ارتباط موثرتری با فرزند خود برقرار کرده و در نتیجه در راه تربیت فرزند، موفق تر عمل کنید.

1- فرصت دهید حرفش تمام شود

زمانی که کودک در حال صحبت است، شاید به آن سرعتی که مد نظر شماست صحبت نمی کند و یا واقعه، فکر، تصور، نیاز و یا هر چه که در مورد آن حرف می زند را با جزئیات برای شما بیان می کند و به همین دلیل صحبت کردن او طول می کشد؛ یا ممکن است در مورد موضوعی صحبت کند که به نظر شما درست نیست و یا به اصطلاح حرف زشتی می زند و …

در هیچ یک از این مواقع، بهتر است حرف کودک را قطع نکنید و منتظر بمانید تا صحبت های او تمام شود. به کودک و گفته هایش احترام بگذارید و تا پایان صحبت های او صبر کنید.

2- از زبان بدن مناسب برای حرف زدن استفاده کنید

برای رفتار با کودک بهتر است ابتدا یک بازنگری بر رفتار و اعمال خود داشته باشیم. به عنوان مثال زمانی که می خواهیم با کودک خود صحبت کنیم، با زبان بدن خود حس بد و نامناسبی را به کودک منتقل نکنیم و طوری رفتار نکنیم که کودک مفهوم نامناسبی را از ما دریافت نماید. همان طور که گفته شد، در چنین موقعیت هایی بهتر است از نگاه کودک به محیط بنگریم و سعی کنیم کوچکترین واکنس نامناسبی از خود نشان ندهیم. همین رفتار های به ظاهر پیش پا افتاده ممکن است در دنیای کودک معنای دیگری داشته باشد و بر روح و روان کودک تاثیر خوبی نداشته باشد.

3-درخواستتان را ساده بیان کنید

دنیای کودک با دنیای بزرگسالان متفاوت است و مادر و پدر باید به این تفاوت واقف باشند. زمانی که درخواستی از کودک دارید و یا می خواهید مساله ای را برای بازگو کنید، بهتر است ساده ترین روش را برای صحبت انتخاب کنید.

همانطور که چندین باز متذکر شدیم، برای رفتار با کودک از نگاه کودک به دنیا بنگرید. کودک صحبت های سنگین و با کنایه را متوجه نمی شود و باید صحبت و درخواست خود را با زبانی ساده برای او بیان کنید تا به راحتی منظور شما را بفهمد. شاید این نوع رفتار با کودک برای شما کمی سخت باشد، با تمرین و تکرار کم کم متوجه می شوید بهترین نوع صحبت با کودک و برقرای ارتباط با او چگونه است.

4- اگر عصبانی هستید دلیل آن را برای کودک توضیح دهید

بهتر است با کودک خود رو راست باشید. زمانی که از مساله ای عصبانی یا ناراحت هستید، ممکن است کودک بخاطر عصبانیت شما دچار ترس و اضطراب شود؛ به همین دلیل در چنین مواقعی توصیه می شود علت عصبانیت خود را به زبان ساده برای کودک بیان کنید. اگر از کودک رفتاری سر زده و یا کاری کرده که شما از آن عصبانی هستید، به جای دعوا و فریاد زدن، با او با زبان خودش صحبت کنید و دلیل عصبانیت خود را بازگو کنید. این را به خاطر داشته باشید که کودکان مخصوصا در سنین پایین خوب یا بد کاری را نمی دانند و شاید کاری که از نظر شما بد و نادرست است را صرفا بخاطر تجربه کردن انجام دهند و یا از کسی کاری را تقلید کنند. مثلا بیرون آوردن وسایل داخل کابینت و بهم ریختن منزل؛ معمولا والدین با دیدن چنین صحنه هایی عصبانی می شوند؛ در چنین موقعیت هایی توصیه می شود سعی کنید واکنش غیر منطقی از خود نشان ندهید و به خود گوشزد کنید که فرزند شما فقط یک کودک بی تجربه است.

5-الگوی خوبی برای کودک باشید

زمانی که کودک رفتار درست و مناسبی در هر شرایطی از والدین خود ببیند، این رفتارها کم کم در کودک نهادینه می شود و در نتیجه او هم یاد می گیرد در هر موقعیتی چه رفتاری از خود نشان دهد. پس اگر می خواهید کودک خود را به روشی درست تربیت کنید، در رفتار با کودک، بهتر است ابتدا در رفتار خود یک بازنگری انجام دهید. زمانی که عادت های خوب در شما نهادینه شود و در طول زندگی رفتارهای مناسب و کارهای صحیحی انجام دهید، کودک نیز از شما الگو برداری کرده و رفتار صحیح را فرا می گیرد. توصیه می شود در رفتار با کودک و تربیت او عالم بی عمل نباشید.