اگر قصد انتخاب “وکیل دادگستری” جهت دفاع از حقوق خود در دعاوی‌تان را دارید توجه به پایه وکیل از جمله مواردی است که می‌تواند در انتخاب شما تأثیر بسزایی داشته باشد. هنگام انتخاب نمودن “وکیل دادگستری” ممکن است این سؤال‌ها برایتان به وجود آید که: تفاوت وکیل پایه یک و دو چیست؟ “وکیل پایه یک دادگستری ” چه تفاوت‌های با وکیل پایه دو دارد؟ آیا انتخاب “وکیل پایه یک دادگستری” انتخاب بهتری خواهد بود؟ آیا حتماً باید وکیل پایه یک دادگستری را انتخاب نمود؟
در این مطلب، در وهله اول تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری را بررسی خواهیم نمود و با بیان فرق وکیل پایه یک و دو، در آخر به این سوال مهم پاسخ خواهیم داد: “وکیل پایه یک دادگستری” انتخاب نمایید یا وکیل پایه دو، کدام وکیل دادگستری انتخاب بهتری خواهند بود؟
تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری
به طور کلی تفاوت وکیل پایه یک و دو به سه دسته تقسیم می‌شود: 1- مراحل اخذ پروانه وکالت، 2- حدود صلاحیت در قبول وکالت دعاوی، 3- مهارت و سابقه کاری.
1. مراحل اخذ پروانه
مطابق قوانین ایران در حال حاضر دو مرجع رسمی مجوزدارند برای اشخاص دارای شرایط قانونی پروانه وکالت دادگستری صادر نمایند: 1- کانون وکلای دادگستری 2- مرکز وکلای قوه قضاییه
کلیه اشخاصی که فارغ التحصیل رشته حقوق می‌باشند طبق شرایط و آیین نامه‌های مربوطه، می‌توانند در آزمون کارآموزی وکالت که توسط دو مرجع فوق برگزارمی گردد ثبت نام و شرکت نمایند. قبولی در آزمون کانون وکلای دادگستری به مراتب سخت‌تر از مرکز وکلای قوه قضاییه می‌باشد. با این حال اشخاصی که در هر یک از این دو آزمون حد نصاب نمره قبولی را دریافت نمایند پروانه کارآموزی وکالت دادگستری دریافت می‌نمایند.
کارآموزی در کانون وکلای دادگستری به مدت 2 سال می‌باشد در این مدت کارآموزان علاوه بر شرکت در جلسات آموزشی کانون وکلای دادگستری، موظف هستند به صورت حضوری هفته‌ای یکبار در جلسات دادگاه‌ها شرکت نماید و گزارشی از جلسات فوق را به کمسیون آموزش کانون وکلای دادگستری ارائه دهند. کارآموزان وکالت می‌بایست، نزد وکیل سرپرست خود که حداقل 7 سال سابقه وکالت دادگستری را دارد کارآموزی نمایند و تنها زیر نظر ایشان می‌توانند فقط در برخی از پرونده‌های حقوقی، کیفری، خانواده که در ادامه به آن اشاره خواهیم داد قبول وکالت نمایند.
کارآموزی در مرکز وکلای قوه قضاییه به مدت 2 ماه می‌باشد که در این مدت کارآموزان نمی‌توانند در هیچ پرونده ای وکالت کنند. و به عنوان کارآموزمی بایست در جلسات دادگاه‌ها شرکت نمایند بعد از گذراندن دوره کارآموزی، پروانه وکیل پایه 2 را اخذ می‌نمایند. وکیل پایه دو تنها می‌تواند در برخی از دعاوی حقوقی، کیفری و خانواده قبول وکالت نماید.
مراحل رسیدن به عنوان “وکیل پایه یک دادگستری” و کسب پروانه وکالت پایه یک
کارآموزان وکالت کانون وکلای دادگستری بعد از اتمام دوره کارآموزی و تایید آن توسط کانون وکلای دادگستری می‌بایست در آزمون دیگری به نام اختبار شرکت نمایند. آزمون اختبار از دو مرحله کتبی و شفاهی تشکیل می‌شود. به کارآموزان وکالت یا همان وکلای پایه دو بعد از گذراندن دوره کارآموزی، قبولی در آزمون مرحله دوم به نام اختبار و شرکت در مراسم تحلیف و سوگند، پروانه “وکیل پایه یک دادگستری” اعطا خواهد شد.
وکلای پایه دو مرکز وکلای قوه قضاییه نیز بعد از 2 سال می‌بایست در آزمون مرحله دوم شرکت نمایند و در صوت کسب حدنصاب نمره قبولی و مصاحبه به آنها پروانه “وکیل پایه یک دادگستری” اعطا می‌شود.
2. حدود صلاحیت در قبول پرونده دعاوی
تفاوت وکیل پایه یک و دو در نحوه رسیدگی به پرونده
یکی از موارد تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری حدود صلاحیت آنها در قبول پرونده می‌باشد و این امر به دلیل مهارت و سابقه کاری آنها در نظر گرفته شده است. کارآموزان وکالت و وکلای پایه دو دادگستری، فقط حق قبول وکالت در پرونده‌های مالی تا سقف 250 میلیون تومان را دارند و بیشتر از این مبلغ حق مداخله ندارند. در پرونده‌های کیفری نیز که مجازات جرم واقع شده، حبس کمتر از ده سال و جزای نقدی و شلاق است می‌توانند قبول وکالت نمایند، در دعاوی خانواده نیز مهریه ای که بیشتر از 250 میلیون تومان باشد را نمی‌توانند وکالت نمایند، همچنین در دعاوی طلاق، اصل نکاح، نسب و نفی نسب حق مداخله درامر وکالت را ندارند.
به طور کلی فرق وکیل پایه یک و دو در مهارت و توانایی آنان در وکالت در دعاوی می‌باشد. با توجه به این امر کلیه کارآموزان وکالت و وکلای پایه دو دادگستری حق قبول وکالت در پرونده‌هایی که قابل اعتراض در “دیوان عالی کشور” است را ندارند.
3. تفاوت وکیل پایه و دو در مهارت و سابقه کاری
در بالا دو تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری را بیان نمودیم به طور کلی، تفاوت وکیل پایه یک و دو دراین است که: “وکیل پایه یک دادگستری” دوره کارآموزی به اتمام رسانیده است و در تمامی آزمون‌های تعیین شده توسط مرجع صدور پروانه وکالت، نمره قبولی را کسب نموده است و دارای سه سال سابقه کاری می‌باشد. لذا به دلیل تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری ازنظر مهارت و سابقه کاری، “وکیل پایه یک دادگستری” به دلیل کسب مهارت‌های لازم، صلاحیت قبول وکالت در تمامی دعاوی اعم از حقوقی، کیفری، خانواده و در تمامی مراجع از تمامی دادگاه‌ها بدوی، تجدیدنظر، دیوان عالی کشور و دیوان عدالت اداری را دارا می‌باشد.
اهمیت پایه وکالت در انتخاب وکیل مناسب
اکنون که فرق وکیل پایه 1 و 2 را بررسی نمودیم، خیلی خوب می‌توانید نتیجه گیری کنید که پایه وکیل چه تاثیری می‌تواند در انتخابتان داشته باشد. پایه وکیل نشان دهنده صلاحیت یک وکیل دادگستری برای ورود به آن دعوی است. بدون شک انتخاب “وکیل پایه یک دادگستری “به دلیل کسب مهارت‌های لازم در امر وکالت و سابقه کاری بیشتر در مقایسه با کارآموزان و وکلای پایه دو دادگستری به شما اطمینان خاطر بیشتری خواهد داد. هرچند که نمی‌توان علم و استعداد برخی از کارآموزان و وکلای پایه دو دادگستری را در مقایسه با برخی از وکلای پایه یک دادگستری نادیده انگاشت.
وکلای پایه یک دادگستری در گروه حقوقی دادارمنش
گروه حقوقی دادارمنش متشکل از وکلای پایه یک دادگستری می‌باشد بر این اساس، این مجموعه صلاحیت قبول وکالت در کلیه دعاوی و تمامی مراجع قضایی دارد. صرف نظر از این موضوع، از آنجایی که حقوق و وکالت دارای حوزه‌های تخصصی می‌باشد در راستای کسب بالاترین ضریب موفقیت در پرونده‌های محوله به مجموعه دادارمنش، به صورت تخصصی در حوزه‌ای از دعاوی مانند: حقوقی، ملکی، قراردادها، کیفری، خانواده، دیوان عدالت اداری و……فعالیت می‌نمایند. برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به گروه حقوقی دادارمنش به سایت dadarmanesh.com مراجعه نمایید.
