متجاوز نباشیم یا قربانی؟

0

در دنیایی که نظرات ما از پرسه زدن در شبکه‌های اجتماعی سرچشمه می‌گیرند و هرکس محکم پا در کفش خود می‌کند تا قضاوت راه رفتن دیگران را به عهده بگیرد پیش کشیدن حرف از پیشگیری تلنگریست که ما را از عادت همیشگی‌مان دور می‌کند. عادت به مجازات کردن…
اما پیشگیری از قربانی شدن یا متجاوز بودن؟؟

بر اساس تعریف سازمان‌های بین المللی حمایت از کودکان: هرگونه آزار و اذیت کودکان زیر هجده سال که باعث صدمه جسمانی یا روانی به آنها شود و سلامت آنها ر ابه خطر بیندازد کودک آزاری تلقی می‌شود.

اکثر مردم بر این عقیده‌اند که متجاوز باید حداقل دارای یکی از خصوصیات: اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، سرخوردگی و اختلال روانی، همجنس‌گرا یا عقب‌مانده‌ی ذهنی باشد، درحالی‌که تحقیقات نشان می‌دهد این خصوصیات تنها درصد کمی از افراد را شامل می‌شود. به طوریکه بر اساس اعلام یونسکو دختر و پسر بایک آمار نزدیک بهم در معرض کودک آزاری قرار دارند.

رونیکس

اولین اقدام برای پیشگیری از هرگونه اتفاق ساماندهی خانواده است. محیطی که بر چهارچوب امنیت و تامین نیازهای روانی و جسمی پایه گذاری شده باشد می‌تواند نقش کمتری در پرورش متجاوز داشته باشد. این در حالی‌ست که احتمال قربانی بودن همچنان وجود دارد.

با توجه به اینکه میل به تجاوز نوعی ارضای روانی‌ست و منشا آن علاوه بر مشکلات روحی بی‌ارتباط با ژنتیک نیست. پس لزوما وجود یک خانواده‌ی پرتنش یا پدر و مادر بیمار و کودک آزار فردی متجاوز به جامعه تحویل نمی‌دهد. از عواملی که زمینه‌ساز کودک آزاری در افراد متجاوز به صورت اکتسابی و بدون دخالت با ژنتیک شده اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. آزار کودک یا افراد ضعیف تر از طرف پدر،مادر،یا خواهر و برادر؛
  2. دعوا و کتک کاری والدین با هم یا با فرزندان؛
  3. عدم توجه و ابراز احساسات به آنها و ایجاد خلا عاطفی در آنها؛
  4. تنبیه‌های سخت و توقعات نابه‌جا.

پیشگیری از به وقوع پیوستن هرکدام از عوامل ذکر شده ،می‌تواند تاثیری هرچند نامحسوس بر کنترل پرورش فردی متجاوز وحتی بر جامعه گذارد. جامعه پذیرای فرد متجاوز و قربانی است. تمامی افراد به امنیت نیاز دارند. امنیت جانی، مالی، جسمی و فکری. پس از امنیت، هفت عامل ذکر شده از بیشترین دغدغه ها و عوامل موثر در تبدیل فرد به متجاوز یا قربانی هستند:

  1. آگاهی بخشی و شفاف سازی اخبار کودک آزاری و تجاوز به کودکان در خبرگزاری‌های سراسری و عمومی؛
  2. فرهنگ‌سازی و آگاهی مردم درباره ی عوامل موثر در پرورش فرد متجاوز؛
  3. آموزش جنسی به کودکان تا حدی که مناسب سن آنها باشد؛
  4. ارائه‌ی آمار دقیق تجاوزات در کشور و شهرهای مختلف؛
  5. بازیابی و بررسی مناطقی که میزان تجاوزات در آنها بیشتر است؛
  6. افزایش مشاغل و کمک به افزایش درآمد مردم و مشغله‌های فکری و جسمی؛
  7. افزایش تسهیلات و امکانات رفاهی برای افراد در سن ازدواج.

با این حال این مسئله معضلی ست که قرن‌ها باعث جنگ‌های فراوانی شده است و همچنان هرکدام از انسان‌های این کره‌ی خاکی ممکن است روزی قربانی این ماجرا باشند.

 

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.