رویای دور اما نزدیک زنان سرزمین من

عدالت جنسیتی*، زنان رئیس جمهور و…. رویای دور زنان سرزمین من است؛ رویایی به ظاهر دست نایافتنی اما در چند قدمی.

روزی روزگاری برای زنان و مردان این سرزمین عبارات وکیل زن، رئیس زن، حق تحصیل زنان و… چیزی شبیه شوخی های خنده دار اما تلخ و گزنده بود و حال امروز چه زنان قدرتمند و لایقی که بر مسند ریاست یک سازمان، یک نهاد و… ننشسته اند! سوال اینجاست آن شوخی تلخ و گزنده کجا و این زنان لایق و مدیر و مدبر در سرزمینی مردسالار کجا؟

بی شک پاسخ این سوال فقط و فقط در یک عبارت خلاصه می شود «فرهنگ سازی».

اما فرهنگ سازی بر خلاف ظاهر ساده و تعریف همگان از بَرش، مفهومی به گستردگی بیرون آمدن زنان از لایه های پایین و جنس ضعیف تر و پست جامعه و نشانده شدن بر مسند ریاست و مدیریت و جنسی برابر با مردان در جامعه ای سنتی و مردسالار دارد.

فرهنگ سازی در این موضوع خاص و مبتلا به جامعه ما چند مرحله دارد؛

از خودمان شروع کنیم: نخستین قدم تحول در باور زنان جامعه و سپس تلاش آنان برای ایجاد تحول در باور سایر همنوعان و خصوصا مردان جامعه است؛ به عبارت بهتر هر زن باید در برقراری مفهوم عدالت جنسیتی در ایران به مثابه یک رسانه عمل کند.

بی شک در این مسیر سنگ اندازی ها بسیار است و از این رو، مهمترین و سخت ترین مرحله قدم نخست است.

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

آموزش،آموزش و آموزش: قدم دوم و مهمترین قدم در این مسیر آموزش از سنین پایین هم به دختران و هم به پسران است، هم در مدارس و هم در خانواده و البته رسانه ملی (هرچند این موضوع مستلزم تحول در مدیریت و سیاست های رسانه ملی است)

توجه به این نکته ضروری است که تلاش ها در مسیر رفع تبعیض جنسیتی از طریق تحول در باور افراد جامعه باید بیشتر معطوف بر اکثریت جامعه و طبقه منعطف باشد، زیرا صرف انرژی برای تغییر و تحول در باور افراد انگشت شماری که کورکورانه در مقابل عدالت جنسیتی سنگر گرفته اند کاری عبث و بی نتیجه است و صرفا وقت و انرژی و هزینه را تلف می کند.

پرهیز از سوار شدن بر موج گروه های افراطی و احزاب سیاسی: یکی از اقدامات مهم در این مسیر پرهیز از همبازی شدن با گروه هایی مثل فمنیست های افراطی و احزاب سیاسی چپ و راست است چراکه سوار شدن بر این موج ها نه تنها ما را در مسیر این هدف یک قدم جلوتر که ده ها قدم به عقب پرتاب خواهد کرد.

قدرت رسانه و سینما: از جمله ابزارهای مهم و حیاتی در جهت تلاش برای رفع هرگونه تبعیض جنسیتی و تلاش جهت برقراری عدالت جنسیتی و زمینه‌سازی برای موفقیت بیشتر زنان در جامعه و کسب پست‌های کلیدی مدیریتی و دولتی رسانه و سینما هستند؛ همانطور که روزی روزگاری بینش مردسالارانه از طریق فیلم ها و سریال ها در دور افتاده ترین نقاط شهری و روستایی کشور تبلیغ شد امروز وقت آن است که این بینش از رسانه ها و سینمای ما رخت بربندد و عدالت جنسیتی جایگزین آن شود.

نقش مجلس و دولت: بی شک در جوامعی چون ایران که دولت اهرم اصلی تغییرات و تحولات است در این موضوع نیز چاره ای نیست جز به میدان آمدن مجلس و دولت به عنوان دو بازوی محرک. یکی با اصلاح و وضع قوانین جدید و دیگری با تسهیل و پیشقدم شدن در اجرای قوانین و شکست تابویی که در هیچ قانون و عرف و مذهبی تابو نبوده و نیست و نخواهد بود و تنها بر مشتی اندیشه سیاه و دور از عدالت استوار است.

با همه این اوصاف رویای دور زنان سرزمین من همچون رویاهایی که روزی محال بود و امروز ممکن شده فاصله ای با تحقق ندارد کافی است آستین همت بالا زده و به پشتوانه الگویی بی نظیر چون حضرت زهرا (س) قدم در مسیرِ شدنِ نبایدهایی گذاشت که سال هاست با تکیه بر باور نادرست بر اندیشه ها حکمفرمایی می کنند.

*عدالت جنسیتی: براساس تعالیم اسلام و قرآن عدالت جنسیتی برتر از برابری جنسیتی و جزو بدیهی تریم مفاهیم در جامعه‌ای است که داعیه دینداری و اجرای عدالت را دارد.