با قوی‌ترین خودرو در بازار فعلی ایران آشنا شوید

مانی حدادی به‌روزرسانی: خرداد 1397 - دقیقه

از چند سال پیش با محدود شدن قوانین مربوط به واردات خودرو، دیگر شاهد حضور مدل‌هایی با حجم موتور بالای ۲۵۰۰ سی‌سی نیستیم. البته مدل‌های گذرموقت و نمونه‌هایی را که از قبل فروخته شده بودند فاکتور بگیرید. به هر حال این یعنی خداحافظی با بخش بزرگی از خودروهای لوکس و سوپراسپرت.

حضور محصولات روز دنیا با موتورهای شش و حتی هشت سیلندر، رنگ و بویی اروپایی به خیابان‌ها بخشیده بود. بازار تا مدت‌ها در شوک این ممنوعیت قرار داشت. به‌طوری‌که دیگر نه خبری از ایتالیایی‌های پرطمطراق بود و نه آلمانی‌های مغرور. تصور بر این بود که غیبت خودروهایی که درون سینه‌شان قلب حجیم داشتند به معنی فراموشی مدل‌های قدرتمند است؛ اما پس از مدتی با فراگیر شدن فناوری توربو، کم‌کم واردات مدل‌های لوکس و اسپرت که این‌بار مجهز به موتوری کم‌حجم و مطابق با استانداردها بودند، از سر گرفته شد. با این تفاوت که حالا این موتورهای در ظاهر کم‌حجم، قدرتی معادل نسخه‌های چند سیلندر داشتند.

انتخاب قوی‌ترین خودروی بازار ایران نمی‌تواند کار سختی باشد. هم اکنون در مناطق آزاد و ویژه، آخرین محصولات لامبورگینی با قدرت‌های ۷۰۰ اسب‌بخاری رفت‌وآمد می‌کنند. حتی در بین خودروهایی که پلاک رسمی دارند، مازراتی کواتروپورته S با قدرت ۴۲۵ اسب‌بخاری‌اش زبانزد است؛ اما واقعیت آن است که این محصولات معیار مناسبی برای انتخاب قوی‌ترین خودروی بازار ایران نیستند. آنچه ما در نظر داریم، خودرویی جدید است که مطابق با قوانین فعلی و توسط نمایندگی رسمی وارد کشور شده باشد. طبیعتا با این دسته‌بندی، تنها یک گزینه باقی می‌ماند؛ پورشه 718 Boxster S. رودستری آلمانی به قیمت ۸۰۰ میلیون تومان و با قدرتی معادل ۳۴۵ اسب‌بخار.

تاریخچه

پورشه یک بار در سال ۱۹۴۸ و بار دیگر در سال ۱۹۵۳ ساخت و عرضه‌ی یک رودستر را تجربه کرده بود. آنچه آلمانی‌ها ابتدا وارد بازار کردند مدلی بود موسوم به 356C که به‌شدت از سوی مشتریان با استقبال روبه‌رو شد. گفته می‌شود از این محصول بیش از ۷۶ هزار دستگاه تولید شده بود. تجربه بعدی آنها در قالب یک خودروی مسابقه‌ای به اسم 550 Spyder به ثمر نشست. خودرویی که تنها مجاز به حضور در پیست بود و مشتریان عادی نمی‌توانستند آن را برای حضور در خیابان خریداری کنند. بعد از رونمایی از کوپه‌ی رؤیایی ۹۱۱ در سال ۱۹۶۳، ورق برای پورشه از این‌رو به آن رو شد. اقبال خیره‌کننده این محصول ریزاندام و اسپرت و شهرت جهانی آن، تمام تمرکز شرکت را به ساخت مدل‌های مختلف از آن معطوف کرد. به‌طوری‌که عملا طراحی و عرضه‌ی مدل‌های دیگر از دستور کار خارج شد.

با شروع دهه‌ی ۹۰ میلادی و پس از آنکه شرکت حسابی از فروش ۹۱۱ منتفع شده بود، بار دیگر ذهن‌ها به سمت ساخت یک مدل متفاوت گرایش پیدا کرد. این درست همان زمانی است که آلمانی‌ها با تویوتای ژاپن قرارداد همکاری و مشاوره‌ی فنی-مهندسی امضا کرده بودند. بسیاری بر این باورند که آغاز دهه‌ی ۹۰ برای پورشه، هم‌زمان با افت فروش ۹۱۱ بوده است. سال ۱۹۹۱ اولین حرف و حدیث‌ها برای بازگشت یک رودستر جدید به فهرست تولیدات مطرح شد ولی چندان از سوی مدیران جدی گرفته نشد. یک سال بعد به پیشنهاد Lai یکی از طراحان چینی شرکت، پلت‌فرم و زیرساخت مدل نه‌چندان موفق ۹۲۷ (از نسخه‌های ۹۱۱) به‌عنوان پایه و اساس محصول جدید انتخاب شد.

البته تا اینجای کار پورشه عمیقا نسبت به این تغییر و تحولات بی‌میلی از خود نشان می‌داد. در ۱۹۹۳ سرانجام مدیران مجاب شدند تا از ویرایش کانسپتِ (مدل مفهومی) جدیدترین روباز دو درب خود در نمایشگاه دیترویت پرده‌برداری کنند. مهندسان شرکت در اندک زمان باقی‌مانده، سقف مدل فوق را برداشتند، تغییراتی در چراغ‌ها ایجاد کردند و قسمت عقب را برای گنجاندن سقف جمع‌شده کمی کشیده‌تر کردند. اسم خودرو Boxster انتخاب شد. ترکیبی معنادار از موتور Boxer (تخت) و کلاس بدنه Roadster. وقتی این خودرو در آمریکا رونمایی شد، کمتر کسی فکرش را می‌کرد که باکستر با چنان استقبال باشکوهی روبه‌رو شود. این اتفاق حتی برای مدیران شرکت نیز حیرت‌آور بود. هرگز تصور نمی‌شد در بازاری که مزدا MX-5، اوپل Tigra، فراری 348 GTS، ویزمن MF3، دوج وایپر RT/10 و مرسدس‌بنز SL300 به‌عنوان پرفروش‌ترین رودسترهای دنیا حضور دارند، ناگهان یک محصول مشابه از پورشه این‌گونه مورد توجه قرار بگیرد.

هرچه بود، پورشه خود را به سرعت جمع‌وجور کرد و تولید انبوه باکستر را در رأس برنامه‌هایش قرار داد. این شرکت با اختصاص یک سرمایه‌ی عظیم تمام مدت سال‌های ۹۴ و ۹۵ را به طراحی و توسعه‌ی مدل نهایی این خودرو اختصاص داد.

باکستر قرار نبود محصولی فانتزی برای پورشه باشد. اگر این خودرو در اولین حضورش حتی با کوچک‌ترین لغزش روبه‌رو می‌شد، دیگر امیدی به بازگشتش به میدان نمی‌رفت. به همین دلیل تصمیم بر آن شد که پورشه روی باکستر همان موتوری را نصب کند که هم‌زمان روی مدل‌های فعلی ۹۱۱ نصب می‌شد؛ یعنی پیشرانه‌های مدرن ۲٫۵ لیتری شش سیلندر خطی با قدرتی معادل ۲۰۱ اسب‌بخار. این محصول به لطف وزن سبک‌تر می‌تواند صفر تا صد را در ۶٫۹ ثانیه طی کند و به سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت برسد. اینها مشخصاتی بود که در روز رونمایی رسمی از جدیدترین رودستر شرکت، مخاطبان را میخکوب می‌کرد. محصول جدید اگرچه با نمونه‌ی کانسپت تفاوت چندانی نداشت ولی به وضوح معلوم بود که پورشه زبان جدیدی در طراحی آن به‌کار گرفته است.

نسل اول تا سال ۲۰۰۴ عمر کرد. طی این مدت آوازه‌ی شهرت آن از مرزهای اروپا و آمریکا نیز عبور کرد و به آسیا نیز رسید. پورشه هم‌چنان که ۹۱۱ خود را به کمال می‌رساند، باکستر را نیز تقویت می‌کرد. در ۱۹۹۹ پیشرانه آن با نمونه ۲٫۷ لیتری ۲۱۷ اسب‌بخار تعویض شد. سپس با همین حجم موتور توانستند قدرتی ۲۲۵ اسب‌بخاری از آن بیرون بکشند. دست آخر در واپسین ماه‌های تولید نسل اول باکستر بهترین موتور آن یعنی۳٫۲ لیتری ۲۵۸ اسب‌بخاری روی کار آمد.

همان سالی که باکستر نسل اول به پایان راه خود رسید، پورشه در نمایشگاه پاریس از نسل دوم رونمایی کرد. چهره‌ی نسخه‌ی جدید برگرفته از نسخه ۹۹۷ کوپه ۹۱۱ بود. حالا دیگر شرکت بیشتر از قبل باب میل مشتریان رفتار می‌کرد. استفاده از آپشن‌های رفاهی و رنگ‌بندی‌های جدید،‌ مشتریان سخت‌گیر را نیز راضی می‌کرد. شاید قدرت پیشرانه‌ها افزایش چندانی نکرده بودند ولی کاهش وزن و نصب یک جعبه‌دنده‌ی جدید، شتاب و سرعت را به‌طرز چشم‌گیری بهبود داده بود. پیشرانه‌ی پایه برای باکستر نسل دوم نمونه‌ی ۲٫۷ لیتری با ۲۳۷ اسب‌بخار نیرو بود. بعد از آن یک نسخه ۳٫۲ لیتری با ۲۷۶ اسب‌بخار نیرو راهی بازار شد. در نهایت برای عاشقان قدرت و سرعت یک نمونه جدید۳٫۴ لیتری با ۲۹۱ اسب‌بخار نیرو تولید شد. شتاب صفر تا صد این مدل ۵٫۴ ثانیه ثبت شده است. سرعت نهایی آن نیز به بیش از ۲۷۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید.

سومین نسل از باکسترها سال ۲۰۱۲ در نمایشگاه دیترویت رونمایی شدند. خودرویی که به گفته‌ی مدیران پورشه از نظر سطح فناوری، یک سر و گردن از تمام مدل‌های قبلی بالاتر است. با اینکه رودستر فوق همیشه جزو یکی از سبک‌ترین خودروهای دنیا به حساب می‌آید ولی شرکت ادعا می‌کند روی نسخه‌ی جدید باز هم کاهش ۳۵ کیلوگرمی وزن را اعمال کرده است. اگر در طراحی نسل سوم تغییرات چشم‌گیری مشاهده نمی‌شود، باید آن را به حساب سنت طراحی منحصربه‌فرد پورشه گذاشت. پورشه طی ۵۰ سال تولید مدل ۹۱۱ نیز تغییراتی اندک در ظاهر آن اعمال کرده است. آنچه به‌عنوان قلب تپنده برای باکسترهای فوق تدارک دیده شده بود، معجونی از قدرت و گشتاور خیره‌کننده بوده است. حالا پیشرانه‌ی پایه‌ی باکستر با همان حجم ۲٫۷ لیتری قدرتی ۲۶۱ اسب‌بخاری تولید می‌کند. نمونه‌ی بعدی با حجم ۳٫۴ لیتر است که قدرتی معادل ۳۱۱ اسب‌بخار فراهم می‌کند. دست آخر می‌توانیم به مدل رؤیایی ۳٫۸ لیتری با قدرت ۳۷۰ اسب‌بخاری‌اش اشاره کنیم.

سال ۲۰۱۶ چهارمین نسل از پورشه‌های باکستر معرفی شد؛ اما خبر شوکه‌کننده آن است که پورشه برای این خودرو تنها سه نوع پیشرانه در نظر گرفته است. نمونه‌ی پایه‌ی ۲ لیتری توربو با ۲۹۶ اسب‌بخار قدرت، نمونه‌ی میانی ۲٫۵ لیتری توربو با ۳۴۵ اسب‌بخار و نمونه‌ی نهایی با دو توربو ۳۶۱ اسب‌بخار نیرو فراهم می‌کند. آنچه امروز درباره‌اش صحبت می‌کنیم مربوط به همین نسل و ویرایش میانی آن است.

باکستر S زیر ذره‌بین

مشتریان ایرانی می‌توانند از جدیدترین محصول پورشه که توسط شرکت «معین موتور» عرضه می‌شود لذت ببرند. خودرویی که ۳۴۵ اسب‌بخار نیرو را در ۶۵۰۰ دور در دقیقه و ۴۲۰ نیوتن‌متر گشتاور را در ۱۹۰۰ دور در دقیقه تولید می‌کند. شتاب صفر تا صد این خودرو فقط ۴٫۴ ثانیه است. سرعت نهایی آن نیز روی مرز ۲۹۰ کیلومتر در ساعت ثبت شده است. باکستر S جدید در هر ۱۰۰ کیلومتر ۷٫۴ لیتر بنزین نیاز دارد. این یعنی بسیار کمتر از خیلی از خودروهای داخلی. پورشه فوق با طول، عرض و ارتفاع ۴۳۷۹، ۱۸۰۱ و ۱۲۸۰ میلی‌متری هنوز هم ابعاد جمع‌وجور خود را حفظ کرده است. این‌رودستر زیبا وزنی معادل ۱۳۸۵ کیلوگرم دارد.

مشتریان می‌توانند از فهرست رنگ بدنه، رنگ‌های زرد، سرمه‌ای، نارنجی، قرمز، خاکستری، مشکی و سفید را انتخاب کنند. هم‌چنین این قابلیت وجود دارد که حتی رنگ سقف جمع شونده را از بین رنگ‌های مشکی، قرمز، قهوه‌ای و سرمه‌ای برگزینند. جالب است بر حسب انتخاب مشتری، نمای داخل نیز می‌تواند یکی از رنگ‌های مشکی، قرمز، قرمز و مشکی، کرم، سرمه‌ای و طوسی روشن باشد.

آنچه از آپشن در یک خودروی آلمانی انتظار دارید، این‌گونه تعریف می‌شود. قفل دیفرانسیل سه حالته PTV، گرمکن و سرد کن صندلی‌های جلو، رینگ‌های ۲۰ اینچی مدل کررا، رادار تعویض خطوط، سیستم مدیریت پایداری پورشه، تهویه‌ی هوای صندلی‌ها، فرمان‌پذیری صوتی، گرمکن فرمان، رول‌بار محافظ درهنگام واژگونی، پکیج استعمال سیگار، سیستم باز کننده‌ی درب پارکینگ، فرمان سروترونیک، نقشه‌خوان، فرمان اسپرت GT با روکش چرم، سیستم صوتی بوز، کف‌پوش طرح کربن با لبه‌های چرمی، ریموت خودرو همرنگ بدنه به همراه کاور چرمی، پکیج داخلی فیبرکربن، تنظیم الکتریکی صندلی‌ها در ۱۸ جهت، حافظه‌ی حالت صندلی، آینه‌ی الکتروکرومیک به همراه سنسور باران، پکیج اسپرت کورنو پلاس، پشت آمپرهای همرنگ بدنه، ساعت کرونو همرنگ بدنه، پدال‌ شیفترهای کربنی، سیستم اگزوز اسپرت، لوگوی پورشه حک شده بر روی صندلی‌ها و کمربندهای ایمنی به رنگ قرمز Race.