کتاب سرگذشت فلسفه؛ کتابی خواندنی برای دوستداران دانایی

2

«سرگذشت فلسفه» یک سفر ۲۵۰۰ ساله در تاریخ فلسفه با پروفسور«برایان مگی» است. این سفر هیجان‌انگیز ۲۴۰ صفحه‌ای، معلومات شما را درباره اصول فلسفه بالا می‌برد. این کتاب، معلم فلسفه‌ای مهربان با زبانی ساده و گویاست و واقعا چه چیزی برای یادگیری از این بهتر؟ با ما همراه شوید تا درباره این کتاب خواندنی بیشتر بدانید.

شناسنامه‌ی کتاب

  • عنوان اصلی کتاب: The Story of Philosophy
  • عنوان کتاب به فارسی: سرگذشت فلسفه
  • نویسنده: برایان مگی
  • تعداد صفحات: ۲۴۰

درباره‌ی کتاب سرگذشت فلسفه

حتماً تابه‌حال برایتان سؤال‌هایی چون «هستی چیست؟» یا «آیا می‌توان وجود خدا را اثبات کرد؟» یا سؤال‌های هیجان‌انگیزی از این قبیل پیش‌ آمده است. امروز می‌خواهیم به شما کتابی معرفی کنیم که این موضوعات جنجال‌برانگیز در آن به‌سادگی مطرح‌ شده‌اند.

‌پروفسور برایان مگی، تاریخ ۲۵۰۰ ساله‌ی فلسفه‌ی غرب را به‌صورت هنرمندانه و ساختارمند در کتاب جذاب «سرگذشت فلسفه» گردآوری کرده است. این کتاب که شامل مفاهیم اصلی فلسفه هم می‌شود، زبانی ساده و روان دارد؛ به‌طوری‌که حتی اگر اطلاعاتی راجع‌به فلسفه نداشته باشید، به‌خوبی آن را درک می‌کنید و از مطالعه‌اش لذت می‌برید.

رونیکس

این کتاب ۹ فصلی، مسائل بین فیلسوفان غربی و دین مسیحیت را هم بررسی کرده است. نویسنده سعی کرده فلسفه را به زندگی عادی مردم پیوند دهد؛ بنابراین از نظرات فیلسوفانی استفاده کرده که بیشترین تأثیر را در زندگی افراد در تاریخ گذاشته‌اند. همچنین نقل‌قول‌ها و سخنان اندیشمندان دیگر هم برای تفکر بیشتر و عمیق‌تر در کتاب آورده شده است.

جالب اینجاست که «کتاب سرگذشت فلسفه» مصور هم هست؛ یعنی در کنار روایت‌های داستانی، تصاویری وجود دارند که جذابیت نوشته را برای‌تان دوچندان می‌کند. البته ناگفته نماند که اگر علاقه‌مند به شنیدن کتاب به جای خواندن آن هستید، کتاب صوتی سرگذشت فلسفه هم قابل تهیه کردن هست.

آیا این کتاب برای شماست؟

اگر دوستدار فلسفه هستید، اما تخصصی در زمینه‌های مرتبط با آن ندارید، خواندن کتاب سرگذشت فلسفه یک فرصت مناسب است. برای خواندن این کتاب نیازی به آشنایی قبلی با فلسفه نیست. مفاهیم عمیق فلسفه را با زبانی ساده و به‌آسانی درک خواهید کرد و در تاریخ ۲۵۰۰ ساله آن سفر می‌کنید.

بخشی از کتاب

شاید عجیب به‌نظر برسد که افکار پارمنیدس شباهت تکان‌دهنده‌ای دارد با آن دیدگاه علمی از جهان هستی که در دوران بین نیوتن (قرن هفدهم) تا اینشتین (قرن بیستم) شکل گرفت. دو مورد در این دیدگاه علمی جدید هست که پارمنیدس را به‌یاد می‌آورد. اولی، جبرگرایی آن است؛ همه‌چیز لزوماً و ناگزیر همان است که باید باشد. دوم اینکه فقط از منظر درونی و ذهنی ناظر ممکن است زمان حال یا اکنون وجود داشته باشد.

از جنبه‌ی بیرونی یا واقعیت خارجی، همه‌ی لحظه‌های زمانی یکسان‌اند و تمایزی ندارند. هنگامی‌که بحث مفصلی در این موضوع میان دو مغز متفکر بزرگ قرن بیستم درگرفت، نام پارمنیدس به‌میان آمد. آن دو، اینشتین و پوپر بودند و در شرحی که پوپر در زندگی‌نامه خودنوشته‌اش، جست‌وجوی بی‌پایان، درباره‌ی آن بحث با اینشتین آورده، می‌نویسد: «می‌خواستم او را قانع کنم تا از جبرگرایی‌اش دست بردارد، زیرا او را به این دیدگاه می‌رساند که جهان هستی همان جهان چهاربعدی پارمنیدسی است که هر تغییری در آن، توهم انسان است یا چیزی در همین حد. او پذیرفت که همین دیدگاه را داشته و در حین گفت‌وگوی‌مان، او را «پارمنیدس» خطاب می‌کردم.» هیچ‌چیز نمی‌توانست، به این روشنی، نشان دهد که افکار پارمنیدس برای متفکران بعدی تا روزگار ما، مرجعی مهم بوده است.

تهیه شده در chetor
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

آخرین دیدگاه‌ها (از 2 دیدگاه)
  1. ناشناس می‌گوید

    بسیار عالی
    پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش

    1. عرفان برقبانی می‌گوید

      ممنون بابت ارسال نظر. 🙂