یکی از مسائلی که در زمینه جلوگیری از بارداری این روزها با آن مواجه می شویم؛ این است که اکثر زوجین فکر می کنند که جلوگیری از بارداری تنها به معنی استفاده از کاندوم و قرص است و معمولا در رابطه انواع دیگر روش های جلوگیری از بارداری، آگاهی کاملی وجود ندارد.
به این نکته توجه کنید که حتما نباید از قرص یا کاندوم استفاده کنید، چراکه ممکن است حتی استفاده از این روش ها برای شما مناسب نباشد یا روش بهتر دیگری وجود داشته باشد. در این مقاله به معرفی انواع روش های جلوگیری از بارداری می پردازیم و برای توضیحات بیشتر نیز می توانید به مقاله جلوگیری از بارداری مینت مراجعه کنید.
چسب و حلقه ضد بارداری
چسب و حلقه، هر دو جزء روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری محسوب می‌شوند و مانند قرص‌های ضدبارداری استروژن و پروژسترون دارند. چسب یک تکه‌ی کوچک پلاستیکی است که روی شکم، باسن، بازو یا بالاتنه‌ی شما می‌چسبد و باید به‌صورت هفتگی عوض شود. حلقه یک وسیله‌ی کوچک انعطاف‌پذیر است که در ۵ روز اول قاعدگی در داخل واژن قرار می‌دهید و ۳ هفته در آنجا باقی می‌ماند. سپس در پایان هفته‌ی سوم آن را خارج می‌کنید و یک هفته‌ی بعد، دوباره یک حلقه‌ی نو درون واژن می‌گذارید.
نیومن می‌گوید چسب و حلقه‌ی ضدبارداری، تمام مزایای قرص‌های ترکیبی را دارند و فقط استفاده از آنها راحت‌تر است. همچنین می‌توانید برای به تأخیرانداختن دوره‌ی پریودتان، به‌طور مداوم از آنها استفاده کنید (تا زمانی‌که از حلقه و چسب استفاده کنید، دوره‌ی پریودتان شروع نمی‌شود). آنها مانند قرص‌ها ۹۲ درصد در پیشگیری از بارداری مؤثرند و با استفاده‌ی دقیق طبق دستورالعمل، می‌توانند مؤثرتر نیز باشند.
چسب ضدبارداری می‌تواند در برخی از خانم‌ها باعث بروز واکنش‌های پوستی شود. چسب و حلقه مانند قرص‌های ضدبارداری می‌توانند باعث لکه‌بینی، سردرد، نفخ و حساسیت سینه‌ها شوند. اگر مستعد لخته‌شدن خون هستید یا فشار خون بالای کنترل‌نشده یا میگرن را دارید، نباید از این دو روش استفاده کنید. حلقه‌ی ضدبارداری ممکن است به تحریک یا ترشحات واژینال نیز منجر شود.
کاندوم
همان‌طور که می‌دانید کاندوم‌ها اصلی‌ترین و پرکاربردترین روش پیشگیری از بارداری به‌شمار می روند، چون تنها گزینه‌ای هستند که نه‌تنها از بارداری بلکه از بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی نیز پیشگیری می‌کنند. اگر احتمال می‌دهید که همسرتان به یک بیماری مقاربتی مبتلا باشد، حتما از کاندوم استفاده کنید. امروزه کاندوم‌ها در دو نوع مردانه و زنانه وجود دارند؛ هرچند کاندوم‌های مردانه بسیار متداول‌تر هستند. به همراه روش‌های سدی مانند کاندوم می‌توان از یک ژل، کرم یا فوم اسپرم‌کش استفاده کرد اما اسپرم‌کش به‌تنهایی فقط در ۷۲ درصد از موارد از بارداری جلوگیری می‌کند.
کاندوم‌ها ارزان‌قیمت هستند و بهترین محافظت را در برابر بیماری‌های مقاربتی و HIV فراهم می‌کنند. کاندوم‌های زنانه باعث می‌شوند که خانم‌ها روی رابطهی جنسی کنترل بیشتری داشته باشند چون می‌توانند خودشان، آن را درون بدن‌شان قرار دهند.
کاندوم‌های مردانه فقط حدود ۸۲ درصد و کاندوم‌های زنانه حدود ۷۹ درصد در پیشگیری از بارداری مؤثر هستند. به دلیل نرخ شکست بالای کاندوم‌ها، دکتر نیومن پیشنهاد می‌کند که در کنار کاندوم از یک روش دیگر پیشگیری از بارداری نیز استفاده کنید. برخی از خانم ها نیز شکایت دارند که قراردادن کاندوم‌های زنانه دشوار است و صداهای خنده‌داری ایجاد می‌کنند.
آی یو دی (IUD) در دوع مسی و هورمونی
آی یو دی یا دستگاه داخل رحمی، وسیله‌‌ای T شکل است که پزشک آن را داخل رحم شما قرار می‌دهد. در حال حاضر ۲ نوع آی.یو.دی وجود دارد که می‌توانید یکی از آنها را انتخاب کنید: آی.یو.دی‌های مسی یا آی.یو.دی‌هایی که هورمون پروژسترون دارند.
آی یو دی، یک وسیله‌ی پیشگیری از بارداری مؤثر است و کمتر از ۱ درصد از خانم‌ها علی‌رغم استفاده از آن باردار می‌شوند. این وسیله از بیرون مشخص نیست و مجبور نیستید به همراه آن از اسپرم‌کش استفاده کنید. آی یو دی‌های مسی می‌توانند تا ۱۲ سال و آی.یو.دی‌های دارای پروژسترون می‌توانند تا ۵ سال درون مهبل باقی بمانند. از آی.یو.دی مسی می‌توان برای جلوگیری اورژانسی از بارداری نیز استفاده کرد. برای این منظور باید در عرض ۵ روز از رابطهی جنسی محافظت‌نشده، درون مهبل قرار داده شود. مزیت دیگر آی.یو.دی، پیشگیری از بارداری در طولانی‌مدت اما برگشت‌پذیر است و شما می‌توانید پس از بیرون آوردن آن باردار شوید.
آی یو دی‌ها می‌توانند باعث افزایش دردهای شکمی شوند. اگر در زمان گذاشتن آی.یو.دی یک عفونت مقاربتی داشته باشید، خطر ابتلای شما به بیماری التهابی لگن افزایش می‌یابد.
قرص ضد بارداری
قرص‌های ضدبارداری متنوعی برای خانم‌ها وجود دارد؛ از جمله قرص‌هایی که فقط حاوی پروژسترون (پروژستین) هستند یا قرص‌های ترکیبی که شامل استروژن و پروژسترون هستند.
خوشبختانه اگر قرص‌های ضدبارداری را به‌طور منظم و سروقت مصرف کنید، میزان شکست این روش فقط ۱ درصد است. قرص‌های ضدبارداری ترکیبی می‌توانند درد شکم را در دوران قاعدگی کاهش دهند، پریودها را سبک‌تر کنند و علائم سندروم پیش از قاعدگی را کمتر کنند. این قرص‌ها ممکن است به جلوگیری از بیماری التهابی لگن، عفونت‌ها، سرطان آندومتر و سرطان تخمدان نیز کمک کنند. قرص‌های حاوی پروژسترون برای خانم‌های شیرده ایدئال هستند، چون بر تولید شیر تأثیر نمی‌گذارند. همچنین برای خانم‌هایی که سابقه‌ی لخته‌شدن خون یا بیماری فشار خون کنترل‌نشده دارند، گزینه‌ی مطمئن‌تری هستند. هر دو نوع این قرص‌ها به تنظیم دوره‌های قاعدگی شما کمک می‌کنند و حتی می‌توانید از آنها برای کنترل تعداد پریودهایی که در یک سال دارید، استفاده کنید.
نرخ شکست این روش پیشگیری از بارداری ۸ درصد است. دلیلش این است که ممکن است برخی از دوزهای آن را فراموش کنید و نتوانید آن را به‌طور منظم مصرف کنید. اگر از قرص‌های شیردهی (فقط حاوی پروژسترون) استفاده می‌کنید، حتما باید آن را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید. قرص‌های ضدبارداری می‌توانند باعث لکه‌بینی، حساسیت سینه‌ها، تهوع و کاهش میل جنسی شوند. قرص‌های ترکیبی ممکن است باعث ایجاد لخته‌های خون در پاها شوند و خطر سکته‌ی مغزی را در خانم‌های سیگاری افزایش دهند.
روش های تزریقی
تزریق آمپول پروژسترون در بازوی خانم‌ها، به‌مدت ۳ ماه از بارداری آنها جلوگیری خواهد کرد. این آمپول مانع تخمک‌گذاری می‌شود و همچنین با افزایش غلظت مخاط دهانه‌ی رحم، حرکت اسپرم را دشوار می‌سازد.
هنگامی‌که این تزریق را فردی آموزش‌دیده به‌درستی انجام دهد، احتمال بارداری کمتر از ۱ درصد است و لازم نیست که شما هر روز، هر هفته یا هر ماه در مورد پیشگیری از بارداری فکر کنید. به گفته‌ی انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG)، این آمپول ممکن است خطر ابتلا به سرطان رحم را کاهش دهد و در مقابل بیماری التهابی لگن از شما محافظت کند.
شما برای تزریق این آمپول باید به پزشک مراجعه کنید و این آمپول‌ها معمولا باعث خونریزی نامنظم‌تری نسبت به قرص، چسب یا حلقه می‌شوند، به‌خصوص در طول ۳ تا ۶ ماه اول. همچنین استفاده‌ی طولانی‌مدت از آنها می‌تواند تراکم استخوان شما را کاهش دهد، بنابراین شما پس از ۵ سال استفاده‌ی بدون وقفه از این روش ضدبارداری، باید آزمایش تراکم استخوان انجام دهید. با این حال، این کاهش در تراکم استخوان برگشت‌پذیر است و پس از قطع این داروی هورمونی، تراکم استخوان به حالت قبل برمی‌گردد. اگر قصد دارید در آینده باردار شوید، در صورت استفاده از این آمپول‌ها باید از قبل برنامه‌ریزی کنید. چون بعد از قطع این آمپول‌ها چیزی بین ۳ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد تا تخمک‌گذاری‌تان دوباره آغاز شود.
ایمپلنت ضد بارداری
کپسول کاشتنی، میله‌ی پلاستیکی تقریبا کوچکی به اندازه‌ی یک چوب کبریت است که پزشک آن را زیر پوست بازوی شما قرار داده می‌دهد. این کپسول کوچک که پروژسترون دارد، یک روش طولانی‌مدت پیشگیری از بارداری به‌حساب می‌آید و می‌تواند تا ۳ سال از بارداری جلوگیری کند.
این کپسول‌های کاشتنی برای ۳ سال کامل از بارداری جلوگیری می‌کنند، بنابراین نیازی نیست که در این مدت نگران پیشگیری از بارداری باشید. این روش نیز کاملا پنهان و تشخیص‌ناپذیر است و به اندازه‌ی آی.یو.دی مؤثر است. کمتر از ۱ درصد از خانم‌ها علی‌رغم استفاده از این روش باردار می‌شوند. اگر قصد بارداری دارید، می‌توانید بعد از بیرون‌آوردن این کپسول برای بارداری اقدام کنید.
بیشتر زنان در طول سال اول کاشت این کپسول‌ها دچار خونریزی نامنظم می‌شوند و حتی ممکن است عادت ماهیانه‌ی برخی از آنها در این مدت قطع شود. اگر مشکل شما خونریزی نامنظم است، پزشک‌تان می‌تواند برای مقابله با آن برای شما استروژن تجویز کند.
روش طبیعی
پرهیز دوره‌ای یکی از روش‌های طبیعی پیشگیری از بارداری است که در آن زوجین در طول روزهایی که احتمال باروری زن وجود دارد، از رابطهی جنسی پرهیز می‌کنند. احتمال شکست این روش بسیار پایین است. نیومن می‌گوید که برخی از مردم ترجیح می‌دهند به‌جای سایر روش‌های پیشگیری از پرهیز دوره‌ای استفاده کنند.
خودداری از رابطهی جنسی، تنها روش کاملا مطمئن برای پیشگیری از بارداری است خودداری از رابطهی جنسی قطعا برای همه امکان‌پذیر نیست و کار دشواری است. نیومن می‌گوید: «همه‌ی ما انسان هستیم و میل جنسی داریم.» اگر برای پیشگیری از بارداری فقط از پرهیز دوره‌ای استفاده می‌کنید، همیشه برای محکم‌کاری یک وسیله‌ی پیشگیری پشتیبان مانند کاندوم در دسترس داشته باشید.
از سایر روش های جلوگیری از بارداری می توان به وازکتومی و بستن لوله های فالوپ، اسفنج و دیافراگم ضد بارداری و کلاهک رحمی نیز اشاره کرد که کاربرد های کمتری دارند.
منبع : مینت
