چگونه سلیس و روان صحبت کنیم؟
عوامل گوناگونی ازجمله اضطراب، اعتماد به نفس پایین، و ترس از صحبت کردن در مقابل جمع موجب ناموفق بودن افراد در صحبت کردن هستند. اما باید بدانیم فصاحت گفتار امری ذاتی نیست، بلکه هرکسی در هر سنی میتواند آن را بیاموزد. اگر ما نگران روان بودن گفتار خود هستیم، با مطالعهی بیشتر، تمرین و تکرار یاد میگیریم که چگونه سلیس و روان صحبت کنیم.
کلمات خود را تغییر دهید
۱. از واژگان شفاف و مختصر بهره ببرید
دایرهی وسیعی از لغات، لزوما همیشه با دایرهی لغات قوی برابر نیست. وقتی از روان بودن گفتار صحبت میکنیم، منظورمان کم گفتن و گزیده گفتن است. بیان یک مطلب با استفاده از لغات بسیار، لزوما سلیستر از یک توضیح واضح و ساده نیست. گمان نکنید که با به کار بردن کلمات اضافی، باهوشتر بهنظر میرسید.
۲. واژههایی را بهکار ببرید که با آنها آشنایی دارید
در یادگیری کلمات جدید بکوشید ولی زمانی که صحبت میکنید، از کلماتی که آموختهاید؛ استفاده کنید. یکی از عواملی که موجب میشود روان صحبت نکنید استفادهی نابهجا از کلمات زیاد یا ترکیب کردن لغات سنگین با هم است، بهطوری که مخاطب را سردرگم کند.
۳. ارجاعات مفید داشته باشید
هرزمان امکانپذیر بود، به یک منبع مفید که بتواند شما را در بیان ایده و فکرتان یاری کند یا موضوع مورد بحث را برای مخاطب شفافتر کند، اشاره کنید. ارجاع دادن به فرهنگ عامه، ادبیات کلاسیک و هنر، وقایع و اشخاص تاریخی بسیار مفید هستند و باعث میشود باهوشتر به نظر برسید.
۴. از گزافهگویی بپرهیزید
هیچچیز بهاندازهی بهکار بردن کلمات و آواهایی مانند «پس، مانند و بله و امثال اینها» دربین کلمات اصلی گفتار برای پر کردن سکوت و مکثها، شما را غیرحرفهای نشان نمیدهد. سعی کنید از این کلمات برای طولانی کردن صحبت و پُرکردن فضای سکوت میان آنها استفاده نکنید. میتوانید از قبل به تمام حرفهایتان فکر کنید و دقیقا همانها را بگویید تا نیازی به استفاده از کلمات اضافی نباشد.
۵. کلمات را به وضوح بیان کنید
اگر فصیحترین سخنرانی دنیا را هم داشته باشید ولی نتوانید کلمات آن را واضح و به درستی بیان کنید، مخاطبان خود را گمراه خواهید کرد. زمانی را به فراگرفتن صحیح تلفظ هر کلمه و کم کردن لهجه تا آنجا که ممکن است، اختصاص دهید.
۶. با کلمات ربط و صفات آشنا شوید
یکی از مشکلات رایج میان همهی مردم این است که صحبت خود را در جستوجوی کلمات ناتمام میگذارند و مکث غیرمنتظرهای در صحبتشان ایجاد میکنند که باعث میشود آماده به نظر نرسند. برای غلبه بر این مشکل، فهرستی از کلمات ربط دهنده و صفات را در ذهن خود آماده داشته باشید تا در صورت فراموش کردن صحبت، از آنها کمک بگیرید.
عبارات رایجی مانند: گذشته از این، بهعلاوه، افزون بر این، بهخصوص، با وجود این و با اینکه.
صفات معمول و سلیس بسته به موضوع صحبت شما تنوع بسیاری دارند مثلا: جذاب، بیزار، ناپسند، خوشذوق، اغراقآمیز، مختصر، خوشایند، دوستداشتنی و غیره.
۷. جملات خود را از پیش آماده کنید
برای پیشگیری از برهم خوردن رشتهی افکارتان در هنگام صحبت کردن و شروع یکباره صحبت، دربارهی آنچه میخواهید بیان کنید، فکر کنید. مانند نوشتن یک نامه، از پیش فکر کردن به شما برای تنظیم گفتارتان و چگونگی بیان آن زمان میدهد. فقط دقت کنید بیش از حد جملات خود را از پیش برنامه ریزی و حفظ نکنید طوری که صحبت شما مصنوعی به نظر بیاید یا کلمات مهم را فراموش کنید.
نحوهی گفتار خود را تغییر دهید
۱. بر اضطراب اجتماعی و صحبت در جمع غلبه کنید
اگر صدایتان بلرزد، خیلی آرام صحبت کنید یا با لکنت کلام خود را آغاز کنید، سلیس صحبت کردن خیلی دشوار خواهد بود. برای غلبه بر این مشکلات به آسیبشناس گفتار، گفتاردرمانگر یا مشاور مراجعه کنید.
۲. آرامش خود را حفظ کنید
همانطور که در مورد غلبه بر اضطراب گفته شد، اگر نگران، مضطرب یا عصبی به نظر برسید، نمیتوانید به درستی سخن خود را ادا کنید. هر اقدامی که برای آرامش یافتن شما ضروری است انجام دهید؛ مخاطب خود را در حالت خندهداری تصور کنید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید یا بهسادگی به خاطر بیاورید در بدترین حالت، ممکن است شنوندگان کسل شوند که آنقدرها هم که تصور میکنید؛ بد نیست. صحبت کردن باید طبیعی به نظر بیاید نه اجباری، بنابراین اجازه بدهید کلمات بر زبانتان جاری شوند و نگران چگونگی آنها و اینکه دیگران دربارهی شما چه فکری میکنند نباشید.
۳. با اعتماد به نفس صحبت کنید
تا به حال دقت کردید کسانی که با اعتماد به نفس رفتار میکنند ناخودآگاه جذابترو تأثیرگذارتر به نظر میآیند؟ زمانی که مطمئن و جسور صحبت میکنید، حس کنجکاوی مخاطب را برمیانگیزید. حتی اگر خودتان آن را حس نکنید، با اعتماد به نفس رفتار کنید تا گفتار شما روانتر و حرفهایتر شود. علاوه بر این، زمانی که تظاهر به بیپروا بودن میکنید، در واقع کم کم اعتماد به نفس خود را بالا میبرید. موقعیتی که درهر حال در آن برنده خواهید بود.
۴. شمرده صحبت کنید
سریع صحبت کردن شما را عصبیتر نشان خواهد داد. زمانی که نگران گفتن مطلبی هستید، واکنش طبیعی شماست که سریعتر صحبت کنید تا صحبت خود را زودتر پایان دهید. این عمل حرفهای نیست و شما را مضطرب نشان میدهد. جملات را شمرده بیان کنید. کند صحبت کردن بهتر از خیلی تند حرف زدن است.
۵. به شنونده توجه کنید
سخنرانان متبحر، با مخاطبان خود ارتباط چشمی برقرار میکنند و آنها را مستقیما مخاطب قرار میدهند. این عمل نشان میدهد آنها برای شنوندگانشان ارزش قائل هستند. حتی اگر مخاطب شما یک نفر است، این مورد را رعایت کنید.
۶. در صورت لزوم یادداشت بردارید
اگر نگران یک سخنرانی عمومی هستید از بردن یادداشت همراه خود خجالت نکشید. منظم کردن افکار و تهیهی خلاصهای از آنها راه مؤثری است برای اینکه صحبتهای خود را به ترتیب و منظم بیان کنید. اما یادداشتهای خود را بهعنوان متنی که از روی آن میخوانید استفاده نکنید، بلکه برای یادآوری نکات و عبارات کلیدی صحبتهایتان با نگاهی سریع به آنها برای روانتر شدن کلام و درک آسان مخاطب از آن استفاده کنید.
۷. جلوی آینه تمرین کنید
ممکن است خندهدار به نظر بیاید، اما اگر در آینه به حرکات خود هنگام صحبت کردن دقت کنید، متوجه ایرادهای آن خواهید شد. همچنین میتوانید بهوسیلهی یک دوربین آن را ضبط کنید تا نقاط قوت و ضعف خود را بهتر بشناسید.
۸. مطالعهتان را بیشتر کنید
کتاب خواندن نهتنها دایرهی لغات شما را گستردهتر میکند و درک مطلبتان را بهبود میبخشد، بلکه شما را با سخنرانان بزرگ تاریخی و اسطورهای آشنا میکند. برنامهی منظمی برای کتاب خواندن داشته باشید و توجه خود را بهخصوص به مطالبی که شخصیت کتاب میگوید معطوف کنید. تقلید رفتارها و الگوهای صحبت این شخصیتها به روانتر شدن گفتار شما کمک میکند.
برگرفته از: wikihow.com
مرسی خیلی خیلی خوب بود. . اینجور چیزارو که تو مدرسه ها یاد نمیدن درحالیکه واسه آدم چقدر مفیدن. از زحماتتون سپاسگذارم
سپاس از شما.
بسیار ممنون از این مقالۀ مفید. آنچه که شاید لازم باشد به آن اضافه شود موضوع تمرکز افکار و داشتن حضور ذهن است. بسیار اتفاق می افتد که در طی یک سخنرانی ناگهان مطلبی گم می شود و در روال صحبت سکته ایجاد می کند!
این خیلی مهم است که در آن لحظه آمادگی ذهنی وجود داشته باشد و نوعی پیش نیاید که سخنران مجبور شود ولو برای چند لحظه هم که شده مکث کند و به دنبال عبارت از دست رفته بگردد!
همان گونه که شما اشاره کردید، یادداشتهای ما نباید وسیله ای برای خواندن صحبت ما باشد و کاملاً بجاست که روؤس مطالب یادداشت شود اما این با آن متفاوت است که با شروع صحبتی که تیتر آن را یادداشت کرده ایم ناگهان در ادای جمله ای گیر می کنیم، ایا این مشکل درمانی دارد؟ باز هم ممنون.
سلام
همونطور که در متن هم اشاره کردیم، میتونید برای پیشگیری از چنین اتفاقاتی یادداشت بردارید. البته بهتره یادداشتها بهصورت خلاصه باشه طوری که مطالب رو به یادتون بیاره ولی اونقدر هم خلاصه نباشه که فقط تیترها و رئوس مطالب رو شامل بشه. تمرین کردن قبل از سخنرانی و همچنین استفاده از حروف ربط و کلمات مناسب هم میتونه بسیار مؤثر باشه.
در پایان پیشنهاد میکنم مطلب زیر رو هم که دربارهی خلاصهبرداریه مطالعه بفرمایید، بعضی از نکاتش احتمالا براتون مفید خواهد بود:
۴ گام برای خلاصه نویسی
ممنون