کلمه ماینینگ (mining) در لغت به معنای استخراج از معادن است. اما ماینینگ چه ارتباطی با دنیای ارز دیجیتال شده دارد؟ در این مقاله شما را با ماینینگ، نحوه کار ماینینگ بیت کوین، ماین کردن بیت کوین ها، سخت افزار ماینینگ بیت کوین، استخرهای ماینینگ و نکاتی در مورد ماینینگ آشنا خواهیم کرد.
فصل اول: ماینینگ بیت کوین چیست؟
ماینینگ بیت کوین پایه‌ی اصلی شبکه‌ی بیت کوین است. ماینرها وظیفه‌ی حفظ امنیت و تأیید تراکنش‌های بیت کوین را برعهده دارند. بدون ماینرهای بیت کوین، ممکن است که شبکه موردحمله قرار بگیرد و کارایی خود را از دست بدهد.
کامپیوترهای تخصصی وظیفه‌ی ماینینگ بیت کوین را برعهده دارند. نقش ماینرها تأمین امنیت شبکه و پردازش تمام تراکنش‌های بیت‌کوین است. برای رسیدن به این هدف، ماینرها مسائلی محاسباتی را حل می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد تا بلاک‌هایی از تراکنش‌ها را به‌هم متصل کنند (که همان «بلاک چِین» معروف بیت‌کوین است). در ازای این سرویس، ماینرها از بیت‌کوین‌هایی که تازه ساخته شده‌اند و هزینه‌های تراکنش، پاداش دریافت می‌کنند.
فصل دوم :ماینینگ بیت کوین چطور انجام میشود؟
ماینرها به‌ازای خدمت‌شان به شبکه‌ی بیت کوین، هر ده دقیقه یک‌بار، پاداشی به‌شکل بیت کوین های جدید دریافت می‌کنند.
ماینینگ بیت کوین جنبه‌ها و کارکردهای زیادی دارد، ازجمله:
- تضمین بیت کوین های جدید
- تأیید تراکنش‌ها
- امنیت
ماینینگ برای تولید بیت کوین های جدید به کار می‌رود
بانک‌های مرکزی ارزهای سنتی مثل دلار یا یورو را صادر می‌کنند. بانک مرکزی می‌تواند در هر زمان و با ایده‌ی کمک به رشد اقتصادی، ارز جدید صادر کند. اما بیت کوین فرق دارد. در شبکه‌ی بیت کوین، ماینرها هر ده دقیقه، بیت کوین های جدیدی پاداش می‌گیرند.
نرخ تولید بیت کوین در کد تنظیم شده است، بنابراین ماینرها نمی‌توانند سیستم را فریب دهند یا از خودشان بیت کوین تولید کنند. آنها باید از قدرت محاسباتی‌شان استفاده کنند تا بیت کوین های جدید تولید نمایند.
ماینرها تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند
ماینرها تراکنش‌های ارسالی در شبکه‌ی بیت کوین را به بلاک‌های خود اضافه می‌کنند. تراکنش تنها زمانی امن و کامل در نظر گرفته میشود که به بلاکی اضافه شود. چرا؟ چون تنها زمانی که تراکنشی به بلاک اضافه میشود، رسما در بلاک چین بیت کوین جا می‌گیرد.
تأییدهای بیشتر برای پرداخت‌های بزرگ بهتر هستند. برای درک بهتر این موضوع، می‌توان گفت:
- ممکن است که پرداخت‌های بدون تأیید لغو شوند.
- یک تأیید برای پرداخت‌های کوچک بیت کوینی و کمتر از ۱۰۰۰ دلار کافی است.
- اکثر صرافی‌ها ۳ تأیید را برای پرداخت‌های بین ۱۰۰۰ تا ۱۰ هزار دلار الزامی می‌دانند.
- ۶ تأیید، میزان استانداردی برای امن در نظر گرفتن تمامی تراکنش‌هاست که معمولا برای پرداخت‌هایی با حجم بالا یعنی بین ۱۰ هزار تا ۱ میلیون دلار مورداستفاده است.
ماینرها باعث امنیت شبکه می‌شوند
ماینرها با دشوار کردن امکان حمله، ایجاد تغییر یا متوقف کردن فرایند، باعث امنیت شبکه‌ی بیت کوین می‌شوند. هرچه ماینرهای بیشتری فعال باشند، شبکه امن‌تر است. تنها راه لغو تراکنش‌های بیت کوین این است که بیشتر از ۵۱ درصد از قدرت هَش (hash) شبکه را در دست داشته باشید. قدرت هش توزیع‌شده در بین تعداد زیادی از ماینرهای مختلف باعث میشود تا بیت‌کوین امن باقی بماند.
فصل سوم: چطور باید بیت کوین را ماین کرد؟
آیا واقعا می‌خواهید ماینینگ بیت‌کوین را امتحان کنید؟ خب، چرا که نه؟ بااین‌حال این کار برای اکثر آدم‌ها سودده نیست، چون ماینینگ به صنعتی شدیدا تخصصی تبدیل شده است. ماینینگ بیت‌کوین اکثرا در انبارهای بزرگی انجام میشود که هزینه‌ی برق در آنها کم است.
باید واقع‌بین باشید:
امروزه بیشتر آدم‌ها نباید کار ماینینگ بیت کوین را انجام بدهند. بخش زیادی از ماینینگ بیت کوین، کاری تخصصی است و در انبارهای بزرگی انجام میشود که هزینه‌های بالایی دارند و رقابت با چنین رقیب قدری چندان سودده و موفقیت‌آمیز نخواهد بود.
بااین‌حال؛ برای ماینینگ تفریحی، گام‌هایی را به شما معرفی خواهیم کرد تا از همین حالا بتوانید ماینینگ بیت‌کوین را شروع کنید:
گام اول: سخت‌افزار ماینینگ بیت کوین تهیه کنید
شما بدون اسیک ماینر (ASIC miner) نمی‌توانید ماین کنید. اسیک ماینرها کامپیوترهایی تخصصی هستند که تنها با هدف ماینینگ بیت کوین ساخته شده‌اند. حتی سعی نکنید در کامپیوتر یا لپ‌تاپ خانگی‌تان ماینینگ را امتحان کنید! چون سالی کمتر از یک پنی درمی‌آورید و پول زیادی بابت برق خواهید پرداخت.
گام دوم: یک استخر ماینینگ انتخاب کنید
وقتی سخت‌افزار ماینینگ‌تان را خریدید، باید یک استخر ماینینگ انتخاب کنید.بدون استخر ماینینگ، اگر بلاکی را به‌تنهایی پیدا کنید تنها پول ماینینگ را دریافت می‌کنید. به این کار، سولو ماینینگ می‌گویند.سولو ماینینگ پیشنهاد نمی‌شود، چون بسیار غیرمحتمل است که نرخ هش سخت‌افزار شما حتی نزدیک به‌اندازه‌‌ای باشد که یک بلاک سولو ماینینگ پیدا کند.
استخرهای ماینینگ چه کمکی می‌کنند؟ با پیوستن به یک استخر ماینینگ، نرخ هش خود را با استخر به اشتراک می‌گذارید. وقتی استخر بلاکی را پیدا می‌کند، شما براساس نرخ سهم‌تان در استخر، پاداش می‌گیرید
اگر سهم‌تان ۱ درصد بوده باشد، از پاداش بلاک که درحال‌حاضر ۱۲٫۵ بیت‌کوین است، ۰٫۱۲۵ بیت‌کوین دریافت می‌کنید.
گام سوم: نرم‌افزار ماینینگ بیت کوین داشته باشید
با نرم‌افزار ماینینگ بیت کوین می‌توانید سخت‌افزار ماینینگ‌تان را در استخر ماینینگ موردنظر قرار دهید.
شما باید از نرم‌افزار استفاده کنید تا نرخ هش‌تان را در استخر نشان دهید.
همچنین در نرم‌افزار، به استخر می‌گویید که پاداش‌ها باید به کدام آدرس‌های بیت‌کوینی فرستاده شوند.
نرم‌افزارهای ماینینگ برای سیستم‌های مک، ویندوز و لینوکس در دسترس هستند.
گام چهارم: آیا ماینینگ بیت کوین در کشور شما قانونی است؟ از این قضیه مطمئن شوید
این کار در اکثر کشورها مشکلی ندارد.
برای اینکه بفهمید آیا ماینینگ بیت کوین قانونی است و از نظر مالیاتی چه وضعیتی دارد، با یک مشاور محلی مشورت کنید.
مانند تجارت‌های دیگر، می‌توانید هزینه‌هایی مثل برق و هزینه‌های سخت‌افزاری را که باعث سودآور شدن عملیات‌تان شده‌اند، از درآمد خود کم کنید.
گام پنجم: آیا ماینینگ بیت کوین برای شما سودآور است؟
آیا می‌دانید برای شروع چه باید کرد؟
باید محاسباتی انجام بدهید و ببینید آیا ماینینگ بیت کوین واقعا برای شما سودآور خواهد بود یا نه.
برای اینکه ایده‌ای کلی به دست بیاورید، می‌توانید از ماشین حساب ماینینگ بیت کوین کمک بگیرید.
می‌گوییم ایده‌ی کلی، چون عوامل زیادی که به سودآوری ماینینگ شما بستگی دارند، دائما تغییر می‌کنند.
دوبرابر شدن قیمت بیت کوین می‌تواند سود شما را هم دوبرابر کند.
اما:
از طرفی افزایش قیمت بیت‌کوین می‌تواند باعث رقابت بیشتر شود که در این صورت شاید سود شما تغییری نکند.
چطور در اندروید یا IOS ماینینگ انجام دهید؟
نکته‌ی جالب این است که همین حالا می‌توانید در هر دستگاهی با سیستم عامل اندروید کار ماینینگ را انجام بدهید.
می‌توانید از نرم‌افزارهایی مثل کریپتو ماینر (Crypto Miner) یا ایزی ماینر (Easy Miner) استفاده کنید که بیت‌کوین یا هر ارز دیگری را ماین می‌کنند.
اما نکته‌ی نه‌چندان جالب چیست؟
احتملا سالی کمتر از یک پنی درآمد خواهید داشت.
چرا؟
تلفن‌های اندرویدی صرفا به‌اندازه‌ی کافی قدرتمند نیستند که با سخت‌افزارهای ماینینگی که در عملیات جدی از آنها استفاده میشود، برابری کنند.
بنابراین، شاید راه‌اندازی یک ماینر روی تلفن اندرویدتان برای آشنایی با طرز کار ماینینگ جالب باشد، اما انتظار نداشته باشید که از آن پولی دربیاورید، تنها می‌توانید انتظار داشته باشید که مقدار زیادی از شارژ باتری گوشی‌تان هدر برود!
فصل چهارم: سخت‌افزار ماینینگ بیت کوین چیست
سخت‌افزارهای ماینینگ بیت‌کوین (اسیک‌ها) کامپیوترهایی کاملا تخصصی هستند که برای ماینینگ بیت‌کوین به کار می‌روند.
صنعت اسیک پیچیده و رقابتی شده است.
امروزه سخت‌افزار ماینینگ تنها در مکان‌هایی قرار می‌گیرد که برق ارزان وجود داشته باشد.
وقتی ساتوشی بیت کوین را معرفی کرد، قصد داشت که بیت کوین روی واحد پردازش مرکزی کامپیوترها (CPU) ماین شود.
بااین‌حال؛ کدنویس‌های متهور خیلی زود فهمیدند که می‌توان از کارت‌های گرافیکی، قدرت هش بیشتری دریافت کرد، بنابراین نرم‌افزارهای ماینینگی نوشتند تا امکان این کار را فراهم آورند.
بدین ترتیب واحدهای پردازش گرافیکی (GPU) یکی پس از دیگری با کمک اسیک‌ها (مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) پیشی گرفتند.
این روزها تمام ماینینگ های جدی بیت کوین در اسیک‌ها انجام میشود که معمولا مرکز داده‌هایی هستند که از نظر حرارتی تنظیم شده‌اند و به برق کم‌هزینه دسترسی دارند.
بنابراین اهمیت بعد اقتصادی منجر شد تا قدرت ماینینگ نسبت به چیزی که مدنظر بود، در دستان تعداد محدودتری متمرکز شود.
فصل پنجم: استخرهای ماینینگ چه هستند؟
استخرهای ماینینگ به ماینرهای کوچک اجازه می‌دهند تا پاداش‌های ماینینگ بیشتری دریافت کنند.
با پیوستن به بقیه‌ی ماینرهای یک گروه، استخر به ماینرها اجازه می‌دهد تا بلاک‌ها را زود به زود یپدا کنند.
اما مشکلی هم در استخرهای ماینینگ وجود دارد.
همانند مسئله‌ی واحدهای پردازش گرافیکی و اسیک‌ها، ساتوشی ظاهرا در پیش‌بینی ظهور استخرهای ماینینگ هم موفق نبوده است.
استخرها گروه‌هایی از ماینرهای همکار هستند که به توافق می‌رسند تا پاداش بلاک‌های پیداشده را براساس نسبت سهم‌شان در قدرت ماینینگ با هم تقسیم کنند.
با اینکه استخرها با کاهش دشواری پاداش گرفتن و قابل‌پیش‌بینی‌تر کردن این کار، برای ماینرهای متوسط مطلوب هستند، ولی متأسفانه قدرت را در دست مالک استخر ماینینگ جمع می‌کنند
فصل ششم: نکاتی درمورد ماینینگ
آیا ماینینگ اتلاف برق نیست؟
برخی از اقتصاددان‌های ارتدکس از ماینینگ به‌عنوان کاری بی‌فایده انتقاد کرده‌اند.
البته باید به خاطر سپرد که این برق برای کار مفیدی صرف میشود:
فراهم کردن شبکه‌ی پولی به ارزش میلیاردها (و به‌طور بالقوه تریلیون‌ها) دلار!
در مقایسه با کربنی که از ماشین کارکنان پی‌پل (PayPal) تنها برای رفتن به سر کار در هوا منتشر میشود، می‌توان از اثر محیطی بیت‌کوین چشم‌پوشی کرد.
چون بیت‌کوین به‌سادگی می‌تواند جایگزین پی‌پل، شرکت‌های کارت‌های اعتباری، بانک‌ها و افرادی شود که برای تمام اینها قانونگذاری می‌کنند، سؤالی که مطرح میشود این است:
آیا امور مالی سنتی همگی نوعی اتلاف نیستند؟
نه فقط برق، بلکه پول، زمان و منابع انسانی!
دشواری ماینینگ
اگر قرار باشد کلا ۲۱ میلیون بیت کوین تولید شود، چرا تولید بیت کوین با افزایش قدرت سخت‌افزارهای ماینینیگ تسریع نشده است؟
تولید بیت کوین وابسته به دشواری است. دشواری الگوریتمی است که سختی اثبات کار را براساس اینکه بلاک‌ها در چارچوب زمانی مشخصی (تقریبا هر دو هفته یا ۲۰۱۶ بلاک) با چه سرعتی حل شوند، تنظیم می‌کند.
دشواری با قدرت هش به‌کارگرفته‌شده کم و زیاد میشود تا زمان متوسط بین هر بلاک را تقریبا روی ۱۰ دقیقه نگه دارد.
نصف شدن پاداش بلاک
ساتوشی بیت کوین را طوری طراحی کرد که پاداش بلاکی که ماینرها به‌طور خودکار برای حل آن دریافت می‌کنند، بعد از هر ۲۱۰ هزار بلاک نصف شود (یا تقریبا هر ۴ سال یک‌بار).
از آنجا که قیمت بیت کوین بالا رفته است (و انتظار می‌رود با گذر زمان به افزایش خود ادامه دهد)، با وجود کاهش پاداش بلاک، ماینینگ همچنان کاری سودآور است، البته حداقل برای آن دسته از ماینرهایی که دارای پیشرفته‌ترین سخت‌افزارهای ماینینگ هستند و به برق ارزان‌قیمت دسترسی دارند.
ماینرهای درستکاری که اکثریت را تشکیل می‌دهند، شبکه‌ی را امن می‌سازند
برای اینکه حمله به شبکه‌ی بیت کوین با ساختن بلاک‌هایی با سوابق تراکنشی غلط موفقیت‌آمیز باشد، یک ماینر متقلب باید اکثریت قدرت ماینینگ را در دست بگیرد تا طولانی‌ترین زنجیره را حفظ کند.
به این کار حمله‌ی ۵۱ درصدی گفته میشود و به حمله‌کننده این امکان را می‌دهد که از مقدار مشخصی سکه چند بار استفاده کند و به اختیار خودش تراکنش‌های بقیه‌ی کاربرها را مسدود سازد.
برای رسیدن به این هدف، حمله‌کننده باید صاحب سخت‌افزارهای ماینینگ بیشتری نسبت به بقیه‌ی ماینرهای درستکار باشد.
برای چنین حمله‌ای، باید هزینه‌ی مالی گزافی پرداخت.
در این مرحله از توسعه‌ی بیت کوین، محتمل‌تر است که تنها شرکت‌های بزرگ یا دولت‌ها بتوانند چنین هزینه‌ای را تقبل کنند… البته مشخص نیست که سود خالص (اگر اصلا سودی باشد) چنین افرادی از منحط کردن یا تخریب بیت‌کوین چقدر خواهد بود.
تمرکز ماینینگ
متأسفانه استخرها و سخت‌افزارهای تخصصی منجر به گرایش تمرکزی در ماینینگ بیت کوین شده‌اند.
به گفته‌ی گِرگ مکس‌ول (Greg Maxwell) توسعه‌دهنده‌ی بیت کوین: «اینکه تعدادی مؤسسه حجم اکثریتی از قدرت هشینگ را کنترل می‌کنند احتمالا به ضرر بیت‌کوین است.»
همچنین گفته میشود که حداقل ۵۰ درصد از سخت‌افزارهای ماینینگ در چین قرار دارند.
بااین‌حال، شاید بتوان گفت که تلاش برای چنین حمله‌ای، برخلاف منافع اقتصادی طولانی‌مدت هر ماینر است.
برآیند سقوط اعتبار بیت کوین، نرخ مبادله‌ی آن را به‌شدت کاهش می‌دهد و ارزش سرمایه‌گذاری ماینر برای سخت‌افزار و سکه‌هایش را تحلیل می‌برد.
چون اجتماع می‌تواند تصمیم بگیرد که زنجیره‌ی تقلبی را رد کند و به آخرین بلاک درست برگردد، حمله‌ی ۵۱ درصدی احتمالا نرخ ریسکی با پاداش کم برای ماینرها محسوب میشود.
ماینینگ بیت‌کوین قطعا بی‌عیب و نقص نیست، اما بهبودهای ممکن همیشه پیشنهاد و در نظر گرفته می‌شوند.
طرز کار ماینینگ بیت کوین چگونه است؟
تصویری ساده برای توضیح به این شکل است:
۱. صرف هزینه
فرض کنیم کاربر سبز می‌خواهد کالاهایی از کاربر قرمز بخرد. کاربر سبز یک بیت‌کوین برای کاربر قرمز می‌فرستد.
۲. اعلام
کیف پول کاربر سبز، پرداخت یک بیت‌کوین به کیف پول کاربر قرمز را اعلام می‌کند. این اطلاعات که به تراکنش معروف است (و گاهی به‌طور خلاصه tx نوشته میشود) به هر تعداد فول نودی که به کیف پول سبز وصل هستند پخش میشود (که معمولا این عدد ۸ است). فول نود کیف پولی خاص و مربوط به تراکنش است که کپی فعلی از کل بلاک چین را نگه می‌دارد.
۳. انتشار
بعد فول نودها میزان پولی را که کاربر سبز هزینه کرده است با بقیه‌ی تراکنش‌های هزینه‌شده بررسی می‌کنند. اگر هیچ مغایرتی نباشد (مثلا کاربر سبز سعی نکرده باشد با خرج همان سکه هم برای کاربر قرمز و هم یک کاربر سوم تقلب کند)، فول نودها تراکنش را در شبکه‌ی بیت‌کوین منتشر می‌کنند. در این زمان، تراکنش هنوز وارد بلاک چین نشده است. اگر کاربر قرمز قبل از تأیید تراکنش کالایی برای کاربر سبز بفرستد، دست به ریسک بالایی زده است. خب حالا تراکنش‌ها چطور تأیید می‌شوند؟ اینجاست که ماینرها وارد عمل می‌شوند.
۴. پردازش توسط ماینرها
ماینرها مانند فول نودها کپی کاملی از بلاک چین را نگه می‌دارند و بر تراکنش‌های تازه اعلام‌شده در شبکه نظارت دارند. درواقع ممکن است که تراکنش کاربر سبز بدون اینکه از یک فول نود بگذرد مستقیما به یک ماینر برسد. در هر صورت، پس از آن ماینر در تلاش برای اینکه تمام تراکنش‌های جدید و معتبر را در بلاک فعلی جا بدهد، مشغول به کار میشود.
ماینرها برای تکمیل کار با هم رقابت می‌کنند. این کار «بسته‌بندی» بلاک فعلی است تا برای بقیه‌ی شبکه قابل‌قبول باشد. بلاک‌های قابل‌قبول شامل راه‌حلی برای مسئله‌ای محاسباتی جهت اثبات کار هستند که به هش معروف است. هرچه ماینر قدرت محاسباتی بیشتری در کنترل خود داشته باشد، نرخ هش او بالاتر است و احتمال بیشتری وجود دارد که بلاک فعلی را حل کند.
اما چرا ماینرها در سخت‌افزارهای محاسباتی گران‌قیمت سرمایه‌گذاری می‌کنند و برای حل بلاک‌ها با هم رقابت می‌کنند؟ چون به‌عنوان پاداش برای اعتبارسنجی و ثبت تراکنش‌های هر شخص، ماینرها پاداش بیت‌کوینی قابل‌توجهی برای هر بلاک حل‌شده دریافت می‌کنند!
و هش چیست؟ خب، سعی کنید تمام کاراکترهای پاراگراف بالا را از «اما» تا «می‌کنند!» در یک نرم‌افزار هشینگ وارد کنید. اگر پاراگراف را به‌درستی وارد کنید (یعنی به‌عنوان یک هش ردیفی بدون فاصله بعد از علامت تعجب) الگوریتم اس‌اچ‌اِی-۲۵۶ که در بیت‌کوین استفاده میشود، باید چنین چیزی تولید کند:
“6afc21238f2d33e24e168195888721dd5ace05d76196671d6739789af92201ed.”
اگر کاراکترها حتی به‌شکل جزئی جابه‌جا شوند، نتیجه یکسان نخواهد بود. پس، هش راهی است تا صحیح بودن هر مقدار داده اعتبارسنجی شود. برای حل یک بلاک، ماینرها داده‌های غیرتراکنشی در بلاک فعلی را به‌شکلی تغییر می‌دهند که نتیجه‌ی هش آنها با تعداد مشخصی صفر شروع شود. اگر به‌شکل دستی این ردیف را تغییر دهید تا به یک نتیجه‌ی ۰… برسید، خیلی زود متوجه می‌شوید که چرا به این فرایند «اثبات کار» گفته میشود!
۵. تأیید بلاک چین
اولین ماینری که بلاک دارای پرداخت کاربر سبز به قرمز را حل کند، بلاک تازه حل‌شده را در شبکه اعلام می‌کند. اگر بقیه‌ی فول نودها موافق باشند که بلاک معتبر است، بلاک جدید به بلاک چین اضافه میشود و کل فرایند از نو شروع میشود. وقتی که پرداخت کاربر سبز در بلاک چین ثبت شود، وضعیتش از معلق به تأییدشده تغییر می‌کند.
حالا کاربر قرمز شاید ارسال کالا برای کاربر سبز را در نظر بگیرد. بااین‌حال، هرچه بلاک‌های جدیدی روی بلاکی قرار بگیرند که پرداخت کاربر سبز را در خود دارد، لغو کردن آن تراکنش سخت‌تر میشود. برای مقادیر قابل‌توجه پول، توصیه میشود که برای حداقل ۶ تأیید صبر کنید. با توجه به اینکه بلاک‌های جدید به‌طور متوسط هر ده دقیقه یک‌بار تولید می‌شوند، این انتظار نباید بیشتر از یک ساعت طول بکشد.
طولانی‌ترین زنجیره‌ی معتبر
شاید شنیده باشید که تراکنش‌های بیت‌کوین برگشت‌پذیر نیستند، پس چرا توصیه میشود که برای چند تأیید صبر کنید؟ جواب به‌نوعی پیچیده است و نیاز به فهم کاملی از فرایند ماینینگ دارد:
دو ماینر را فرض کنید، «الف» در چین و «ب» در ایسلند که بلاک فعلی را تقریبا هم‌زمان حل می‌کنند. بلاک «الف» (الف۱) از طریق اینترنت از پکن منتشر میشود و به نودهای شرق می‌رسد. بلاک «ب» (ب۱) اولین بلاکی است که به نودهای غرب می‌رسد. حالا دو نسخه‌ی رقیب از بلاک چین وجود دارد!
کدام بلاک چین برتری دارد؟ کاملا ساده است: طولانی‌ترین زنجیره‌ی معتبر به نسخه‌ی رسمی اتفاق‌ها تبدیل میشود. پس، فرض کنیم ماینر بعدی که بلاکی را حل می‌کند آن را به زنجیره‌ی «ب» اضافه می‌کند و «ب۲» را می‌سازد. اگر «ب۲» قبل از پیدا شدن «الف۲» در کل شبکه منتشر شود، پس زنجیره‌ی «ب» برنده است. «الف» پاداش ماینینگ و پول تراکنشش را که تنها در زنجیره‌ی «الف» غیرمعتبر وجود دارد، از دست می‌دهد.
با برگشتن به مثال پرداخت کاربر سبز به قرمز، فرض کنید این تراکنش را «الف» در بلاک چین وارد می‌کرد، اما «ب» آن را رد می‌کرد و خواستار هزینه‌ای بالاتر از آنچه کاربر سبز در نظر گرفته بود می‌شد. اگر زنجیره‌ی «ب» برنده شود، آنگاه تراکنش کاربر سبز در زنجیره‌ی «ب» ظاهر نخواهد شد (طوری که انگار هیچ پولی از کیف پول کاربر سبز خارج نشده باشد).
گرچه چنین انشعاب‌هایی در بلاک چین نادر هستند، باز هم ریسک قابل‌توجهی به‌حساب می‌آیند. هرچه تأییدهای بیشتری انجام شود، تراکنش امن‌تر در نظر گرفته میشود.
