سیاست‌های جدید مهاجرتی استرالیا از زبان دکتر دانیال شبرخ در مصاحبه با رادیو SBS
دانیال شبرخ وکیل پایه یک دادگستری کوئینزلند و وکیل امور مهاجرتی است. او به‌عنوان وکیل رسمی مهاجرت به استرالیا در ایران، مورد تایید وب‌سایت (OMARA (Migration Lawyers است. دکتر شبرخ در مصاحبه‌ای با بخش فارسی رادیو SBS از سیاست‌های جدید مهاجرتی استرالیا می‌گوید.
سیاست‌های جدید مهاجرتی استرالیا؛ آیا استرالیا دایره‌ی مهاجرت به سرزمین خود را محدود کرده است؟
بنابر اخبار و شایعات شکل‌گرفته پیرامون سیاست‌های جدید دولت استرالیا در امور مهاجرت و ایجاد تغییرات عمده در قوانین مهاجرتی به این کشور، علی‌الخصوص برای اخذ اقامت والدین، دولت این کشور طرحی جدید در دست بررسی دارد؛ بنابر این طرح، اوضاع سخت‌گیرانه‌تری برای بعضی از گروه‌های مهاجر، به نسبت قبل به‌وجود خواهد آمد.
به‌همین دلیل، بخش فارسی رادیو SBS، مصاحبه‌ی ویژه‌ای با دکتر دانیال شبرخ ، وکیل رسمی امور مهاجرتی استرالیا ترتیب داده و در آن به بررسی و تحلیل شرایط جدید پرداخته است. در این مصاحبه شرح تغییرات احتمالی و علت به‌وجود آمدن این شرایط بررسی و تحلیل شده. اگر قصد مهاجرت به استرالیا دارید یا در پروسه‌ی اخذ ویزا برای این کشور هستید، تا انتهای این مصاحبه با ما همراه باشید تا از مهم‌ترین تغییرات باخبر شوید.
آیا تغییرات دولت استرالیا بر سیاست‌های مهاجرتی تأثیرگذار خواهند بود؟
همگام با شروع به کار نخست‌وزیر و کابینه‌ی جدید استرالیا، امور مهاجرتی از وزارت کشور جدا شده است و وزارت مهاجرت عهده‌دار امور مهاجرتی استرالیا خواهد بود. نخست‌وزیر جدید آقای اسکات موریسن هم تجربه‌ی فعالیت به‌عنوان وزیر مهاجرت استرالیا را در سوابق کاری خود داشته است. کابینه‌ی دولت جدید استرالیا هم به ریاست آقای اسکات موریسن (Scott Morrison)، با هدف کاهش تراکم جمعیت در شهرهای سیدنی و ملبورن و برای پمپاژ جمعیت به مناطق حاشیه‌ای استرالیا، طرح جدیدی ارائه کرده است. هدف این طرح این است که متقاضیان ویزاهای تخصصی مانند ویزای ۴۸۹ استرالیا و ویزاهای پناهندگی، برای اقامت، به مناطق کم‌جمعیت استرالیا هدایت شوند.
تصمیم‌گیری در خصوص امور مهاجرتی در پارلمان انجام می‌گیرد و محدود به شخص نخست‌وزیر نخواهد بود. بنابراین پیشینه‌ی جناب نخست‌وزیر در تعیین شرایط و قوانین مهاجرتی تأثیر چندانی در سیاست‌گذاری‌ها نخواهد داشت. هرچند نمی‌توان از این نکته هم غافل ماند که در طول یک دهه‌ی گذشته، قوانین مهاجرتی استرالیا هر سال سختگیرانه‌تر شده‌اند و انتظار می‌رود این روند همچنان ادامه پیدا کند.
سیاست‌های تمرکززدایی که به‌عنوان یکی از اصلاحات اخیر در قوانین مهاجرت استرالیا مطرح می‌شود چیست؟ و اساسا چه هدفی را دنبال می‌کند؟
طبق گزارش‌ها، کابینه‌ی جدید استرالیا در آینده‌ی نزدیک، طرحی را مورد بررسی قرار خواهد داد که به‌موجب آن برخی از گروه‌های مهاجران مجبور خواهند بود پس از ورود به استرالیا، به مدت چند سال در مناطق حاشیه‌ای یا کم‌جمعیت استرالیا اسکان داشته باشند.
سیاست تمرکززدایی برای حفظ انسجام و افزایش سطح رفاه اجتماعی، سالهاست که مورد توجه سیاست‌گذاران بزرگ دنیا بوده است. یکی از راهکارهای کاهش تمرکز برای حاکمیت این است که دولت بر افرادی متمرکز شود که می‌تواند برای زندگی آنها شرط و شروط تعیین کند؛ مانند مهاجران. البته این مساله تنها با فراهم کردن زیرساخت‌های لازم امکان‌پذیر خواهد بود. این سیاست در راستای ایجاد اشتغال در مناطق حاشیه‌ای و کم‌جمعیت و توسعه‌ی این مناطق اتخاذ شده است. برای بخشی از ویزاهای تخصصی که به اسپانسر خانوادگی یا اسپانسر ایالتی برای نقاط کم‌جمعیت یا حاشیه‌ای نیاز دارند، دولت شروطی را قائل می‌شود ازجمله اینکه متقاضیان باید مدتی را در این مناطق زندگی کنند. با این تصور که این افراد پس از چند سال زندگی در آن مناطق به آنجا عادت خواهند کرد و در همان محل به زندگی ادامه خواهند داد.
در حال حاضر دارندگان ویزای استرالیا با اسپانسر ایالتی نقاط کم‌جمعیت، باید به مدت دو سال در آن مناطق زندگی کنند که از این دوسال باید یک سال آن را به‌طور تمام‌وقت مشغول به کار باشند (و نه لزوما کار مرتبط با تخصص فرد)؛ پس از آن می‌توانند برای اخذ اقامت دائم اقدام کنند.
آیا طرح اقامت در مناطق کم‌جمعیت موفقیت‌آمیز خواهد بود؟
این طرح روی کاغذ و به‌صورت تئوریک بسیار طرح مناسبی است. برخی کشورهای دیگر هم این طرح را اجرا کرده‌اند و بازخورد خوبی گرفته‌اند؛ اما برای اجرایی شدن این طرح در استرالیا تاکنون هیچگونه راهکار عملیاتی ارائه نشده است و نمی‌توان در مورد موفقیت یا عدم موفقیت این طرح نتیجه‌گیری کرد.
در رابطه با زیرساخت‌های مطلوب عملیاتی شدن این طرح، توضیح بیشتری می‌دهید؟
دولت استرالیا باید در ابتدا زیرساخت‌های لازم برای اشتغال در مناطق حاشیه‌ای و کم‌جمعیت را ایجاد کند و سپس اقدام به اجرای این طرح کند. اقداماتی نظیر انتقال ادارات، دوایر و صنایع فعال استرالیا به این مناطق، به‌منظور تشویق و ترغیب دارندگان این نوع ویزاها امر مفیدی به‌نظر می‌رسد. اگر زیرساخت‌ها و بستر سخت‌افزاری ایجاد نشود پمپاژ جمعیت به این مناطق، بخصوص جمعیت مهاجر متخصص، امکان‌پذیر نخواهد بود؛ چرا که متخصصان برای یافتن کارهای مرتبط به استرالیا آمده‌اند نه اینکه بیکار بمانند یا به کارهای نامرتبط مشغول شوند. وضعیت معیشتی، سطح رفاه خانواده و رضایت شغلی از مؤلفه‌های تعیین‌کننده برای اقامت افراد مهاجر در این مناطق خواهد بود.
شرایط اقتصادی که اخیرا در ایران ایجاده شده؛ علی‌الخصوص افزایش بهای ارز در ماه‌های اخیر، چه تاثیری بر میزان تقاضا برای مهاجرت از ایران داشته‌است؟
در ابتدای بی‌ثباتی و بحران‌های اقتصادی ایران، به‌دلیل حس ناامنی ایجاد شده در افراد، تقاضا برای مهاجرت به‌شدت افزایش پیدا کرد. اما همگام با افزایش بهای ارز، امکان مهاجرت برای بخشی از این متقاضایان بخصوص متقاضیان ویزای سرمایه گذاری استرالیا و ثبت شرکت در استرالیا وجود نداشت چرا که بسیاری از این افراد، حداقل سرمایه‌ی لازم برای اخذ اقامت استرالیا از این طریق را در اختیار ندارند. برخی از متقاضیان نیز به امید بهبود وضعیت و کاهش نرخ ارز فعلا دست نگه داشته‌اند و برای مهاجرت اقدام نمی‌کنند. در این شرایط بیشتر متقاضیان از طریق ویزای کار استرالیا اقدام به اخذ اقامت این کشور می‌کنند. نباید از این مساله غافل شد که هم‌اکنون تعداد مهاجرانی که از طریق ویزای مهارتی اقدام به مهاجرت به استرالیا می‌کنند، بسیار کمتر از افرادی است که برای ویزای سرمایه‌گذاری اقدام می‌کنند و ایران بعد از چین، دومین گروه بزرگ مهاجران سرمایه‌گذار را در این کشور به خود اختصاص داده است. طبیعی است که با افزایش نرخ ارز، این تعداد از مهاجران سرمایه‌گذار، به علت نرسیدن سرمایه‌شان به حدنصاب، کمتر شده‌اند.
