دوستی و روابط دوستانه یکی از باارزش‌ترین دارایی‌های هر فرد محسوب می‌شوند. دوست واقعی کسی است که هم در روزهای شادی و خوش‌گذرانی و هم در روزهای سخت و غم‌انگیز کنار ما باشد. گاهی باورهای غلطی درباره رابطه دوستانه داریم و این باورهای غلط می‌توانند مشکلاتی در روابطمان ایجاد کنند. در این مقاله، درباره چند باور غلط رایج درباره روابط دوستانه صحبت می‌کنیم. با ما همراه باشید.
۱. هرچه تعداد دوستان بیشتر باشد، بهتر است
اولین باور غلط این است که گاهی فکر می‌کنیم هرچه دوستان بیشتری داشته باشیم بهتر است، اما واقعیت این است که کیفیت دوستی بسیار بیشتر از کمیتش اهمیت دارد. اگر ۵ دوست بسیار صمیمی و نزدیک داشته باشید، به‌مراتب بهتر از داشتن ۱۰ دوست معمولی است.
وقتی استرس دارید و تحت‌فشار هستید، بدنتان هورمونی به‌نام کورتیزول ترشح میکند. مطالعات نشان داده‌اند هنگامی که دوستان نزدیکی ندارید یا کیفیت دوستی‌تان ضعیف است نیز سطح کورتیزول افزایش می‌یابد. مشکل دیگر داشتن دوستان زیاد این است که باید برای حفظ این تعداد روابط زیاد تلاش کنید و ممکن است این مسئله واقعا خسته‌‌کننده شود.
۲. دوستی‌های واقعی همیشگی هستند
واقعیت این است که روابط ما با دوستانمان ممکن است در طول زمان خیلی تغییر کنند و این کاملا طبیعی است. دوستی تعامل انسان‌های پیچیده با نیازهای پیچیده و در حال تغییر است. گاهی اوقات به دلیل برخی از مشکلات و گرفتاری‌ها و شرایط زمانی و مکانی ممکن است بین ما و دوستانمان فاصله بیفتد و این به‌معنی غیرواقعی‌بودن رابطه دوستی نیست.
گاهی هم به‌خاطر موقعیت یا شرایط خاصی که داریم با افرادی دوست می‌شویم و جالب است که همین روابط به‌ظاهر بی‌اهمیت می‌توانند فوق‌العاده ارزشمند باشند، حتی اگر موقت باشند.
۳. زنان و مردان نمی‌توانند با هم دوستان معمولی باشند
این باور قطعا نادرست است. نباید اجازه بدهیم کلیشه‌های جنسیتی به روابط دوستانه مهم ما لطمه بزنند. بسیارند افرادی که بهترین دوستانشان از جنس مخالف هستند و این کاملا طبیعی است.
۴. داشتن بهترین دوست برای همه ضروری است
مسلما خوب است که دوستان نزدیک و صمیمی داشته باشیم، اما اجباری در کار نیست. برخی از افراد می‌خواهند به هر قیمتی شده دوستشان را برای خودشان نگه دارند و این‌طوری طرف مقابل را تحت‌فشار قرار می‌دهند. قطعا داشتن دوست خوب و صمیمی مزایای زیای دارد، اما به‌شرطی که این رابطه دوستانه باعث آزار و اذیت هیچ‌کدام از دو دوست نشود.
۵. دوستان واقعی هرگز ما را ناراحت نمی‌کنند
ما همه انسان هستیم و هرکدام نقطه‌ضعف خاص خودمان را داریم. اینکه دوست‌تان شما را ناراحت یا ناامید میکند دلیل درستی برای بدبودن او یا واقعی‌نبودن رابطه دوستی شما نیست. همه افراد ممکن است گاهی اشتباه کنند و زمانی که به اشتباهشان پی ببرند از طرف مقابل عذرخواهی کنند. پس دوست واقعی را با چنین مواردی نسنجید و به‌خاطر چنین مسائلی احساستان را به دوست‌تان تغییر ندهید.
۶. روابط دوستانه واقعی خودبه‌خود اتفاق می‌افتند
واقعیت این است که ساختن روابط دوستانه نیاز به تلاش دارد. ممکن است گاهی به‌محض دیدن شخصی با او ارتباط برقرار کنید و او هم تمایل نشان بدهد و دوستان خوبی برای هم شوید، اما همیشه هم اوضاع این‌طوری پیش نمی‌رود. گاهی باید برای ارتباط با دیگران تلاش کنید، یعنی باید قدرت و شجاعتش را داشته باشید که با فرد جدیدی صحبت و کم‌کم رابطهای را ایجاد کنید.
۷. دوستان ما باید به نیازهای ما آگاه باشند
نباید از دوستانمان انتظار داشته باشیم که بدون صحبت‌کردن با ما به نیازهایمان آگاه باشند و ذهنمان را بخوانند. رابطه دوستی درست یعنی وقتی افراد نیاز به کمک دارند یا نیاز دارند مقداری فاصله بگیرند و از هم دور باشند، این نیاز را مطرح کنند. حتی از دوست ۲۰ساله‌مان هم نباید انتظار داشته باشیم بدون اینکه چیزی بگوییم ذهنمان را بخواند و بداند چه خواسته‌ای داریم.
۸. اگر هیچ دوستی نداریم، یعنی مشکلی وجود دارد
واقعیت این است که برخی از مردم هیچ دوستی ندارند و از این شرایط راضی به نظر می‌رسند. روحیه بعضی از افراد این‌طور است که اگر دوستان زیادی نداشته باشند احساس بیهودگی یا تهی‌بودن میکنند و در مقابل افرادی وجود دارند که احساس نیاز به داشتن روابط دوستانه نمی‌کنند. این کاملا به شخصیت و طرز فکر افراد بستگی دارد و جفت این موقعیت‌ها طبیعی هستند.
۹. اگر رابطه دوستی به پایان برسد، یعنی من شکست خورده‌ام
هر رابطهای هرچقدر هم که جدی و واقعی باشد، ممکن است روزی به پایان برسد. پایان‌دادن درست به رابطه دوستی نشانه بلوغ افراد است. این تفکر اشتباه است که فکر کنیم اگر روزی به هر دلیلی رابطه ما با دوستمان به هم خورد یعنی شکست خورده‌ایم. اگر رابطه دوستی‌تان در شرف تمام‌شدن است، شرایط را بپذیرید و سعی کنید منطقی رفتار کنید.
۱۰. فقط یک نوع دوستی ایدئال وجود دارد
روابط دوستی شکل‌های مختلفی دارند. برخی از دوران کودکی شروع می‌شوند و ادامه پیدا میکنند و برخی دیگر با توجه به موقعیت یا شرایط خاص افراد شکل می‌گیرند. برخی از دوست‌ها بسیار به هم نزدیک هستند، در حالی که ممکن است روابط دوستی دیگران خیلی صمیمانه نباشند. هیچ قاعده و قانون مشخصی برای روابط دوستی وجود ندارد و ما نمی‌توانیم نوع خاصی از دوستی را دوستی ایدئال بنامیم.
سخن پایانی
هدف ما از معرفی این باورهای غلط این بود که بگوییم دوستی تا وقتی دو طرف مایل به ادامه آن باشند اتفاقی بسیار شیرین و لذت‌بخش است و هیچ‌وقت نباید با این باورهای غلط خودتان و طرف مقابل را تحت‌فشار بگذارید.
شما بگویید
شما چند تا از این باورهای غلط را درباره روابط دوستی‌تان دارید؟ آیا موافقید که این باورها می‌توانند آسیب‌زننده و آزاردهنده باشند؟ لطفا نظرات و تجربیات‌تان در این باره را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
مفید بود واقعا ازتون متشکرم
ولی ای کاش مورد۳ رو نمی نوشتید به هر حال اکثر افرادی که ازین سایت بازدید میکنند مسلمان هستند و در اسلام هم چنین روابطی نهی شده
سلام. خوشحالیم که براتون مفید بوده این مقاله. ممنون بابت بازخوردتون.
بسیار عالی بود
ممنونم از نظر لطفتون دوست عزیز.
ببخشید
من به نظرم دوست خیلی خوبی هستم اما دوست خوبی ندارم هیچ کس باهام دوست نمیشه
اما درونگرا هستم و وقتی میخواهم با یکی حر بزنم کمی حرف میزنیم و بعد تموم میشه
من اصلا نمیتونم سر صحبت باز کنم
من هی دوستی ندارم
و وقتی میخواهم با کسی دوست بشم میبینم او با بقیه حرف میزنه و دوست صمیمی داره برای همین ناراحت میشم و از اون فاصله میگیرم
من میخواهم او به من اعتماد داشته باشد و با هم حرف بزنیم اما اون اینگونه نیست
اما میگوید که مرا دوست دارد و دوستش هستم
من چگونه دوستیم که نه باهاش حرف میزنه نه پیشمه و با بقیه است؟
هر کاری هم کنم نمیتوانم
احساس تنهایی دارد مرا خورد میکند