خال گوشتی چیست و چطور درمان می‌شود؟

آدم‌های بسیاری در اطراف‌مان می‌بینیم که پوست‌شان خال‌های زیادی دارد. برخی آدم‌ها هم در نواحی مختلف پوست دارای خال گوشتی هستند. خال گوشتی برآمدگی نرمی روی پوست است که گاهی ساقه یا پایه و شکلی منگوله‌مانند دارد. این خال‌ها ممکن است در هر جایی از پوست، به‌ویژه قسمت‌هایی که پوست با بخش دیگری از پوست یا لباس تماس دارد، ظاهر ‌شوند. در این مطلب اطلاعاتی دربارهٔ خال گوشتی در اختیارتان می‌گذاریم. با ما همراه باشید.

خال گوشتی که با نام‌ها دیگری از جمله منگولهٔ پوستی، آرکوکوردن (acrochordon)، پاپیلومای پوستی، پولیپ فیبروپیتلیال (fibroepithelial) و… نیز شناخته می‌شود، بسیار رایج است و معمولا پس از میان‌سالی بروز پیدا می‌کند. خال گوشتی در زنان و مردان به یک اندازه شایع است.

حقایقی دربارهٔ خال گوشتی

نکات کلیدی که باید دربارهٔ خال گوشتی بدانید، عبارت‌اند از:

• خال گوشتی نوعی تومور خوش‌خیم پوستی است؛
• خال گوشتی معمولا در قسمت‌هایی که پوست چروک یا تا می‌خورد، ایجاد می‌شود؛
• خال گوشتی خطری ندارد اما برای زیبایی بیشتر، می‌توانید آن را بردارید؛
• خال گوشتی را می‌توانید به روش‌های مختلفی از جمله درمان‌های بدون نسخه، بریدن و کرایوتراپی (سرمادرمانی)، بردارید.

خال گوشتی چیست؟

خال گوشتی تومور خوش‌خیم پوستی است که از رشته‌ها و مجراها، سلول‌های عصبی و چربی و اپیدرم تشکیل می‌شود.

خال گوشتی ممکن است در این قسمت‌ها دیده شود:

• پلک‌ها؛
• زیر بغل؛
• زیر پستان‌ها؛
• ران؛
• زیر قفسهٔ سینه؛
• گردن (اگر از نوع پاپیلوم کولی باشد).

خال‌های گوشتی معمولا توجه کسی را جلب نمی‌کنند؛ مگر اینکه در قسمتی شکل بگیرند که خیلی توی چشم باشد یا پیوسته با عوامل مختلفی مانند لباس، زیورآلات یا هنگام اصلاح دست‌کاری شوند.

برخی افراد ممکن است هیچ‌وقت متوجه خال‌های گوشتی‌شان نشوند! در برخی موارد خال گوشتی خودبه‌خود و بدون درد می‌افتد. خال‌های خیلی بزرگ هم ممکن است در اثر فشار بترکند.

سطح خال گوشتی در ظاهر ممکن است صاف یا زمخت باشد و معمولا به رنگ گوشت یا نزدیک به قهوه‌ای است.

خال گوشتی در آغاز کوچک، تخت و مانند جوش است؛ ممکن است در آینده هم به همین اندازه بماند یا بزرگ‌تر شود. این خال‌ها می‌تواند به قطر ۲ میلی‌متر تا ۱ سانتی‌متر باشند. درعین‌حال گاهی برخی از خال‌های گوشتی ممکن است به قطر ۵ سانتی‌متر برسند!

روش درمان خال گوشتی

همان‌طور که گفتیم خال‌های گوشتی معمولا بی‌خطر هستند و به خاطر زیبایی بیشتر، برای برداشتن آنها اقدام می‌شود.

خال‌های بزرگ به‌ویژه مواردی که پیوسته تحریک می‌شوند (به وسیلهٔ لباس، زیورآلات و…)، ممکن است به دلیل ایجاد خارش، برداشته شوند.

برداشتن خال های بزرگ از پوست صورت یا دیگر قسمت‌ها، اصلاح را ساده‌تر می‌کند.

جراحی

برای حذف خال گوشتی، روش‌های جراحی زیر استفاده می‌شود:

• سوزاندن: خال با استفاده از الکترولیز سوزانده می‌شود.
• کرایوتراپی: خال با استفاده از نیتروژن مایع فریز می‌شود و می‌افتد.
• لیگاسیون یا بستن رگ: در این روش خون‌رسانی به خال مختل می‌شود.
• برش: خال با چاقوی جراحی بریده و جدا می‌شود.

روش‌های درمان جراحی باید توسط متخصص پوست یا فردی که آموزش‌های لازم را دیده است، انجام شود.

ممکن است لازم باشد خال‌های روی پلک‌ها به‌ویژه در مواردی که نزدیک به مژه‌ها هستند، توسط متخصص چشم برداشته شوند.

به دلیل احتمال خون‌ریزی و عفونت توصیه می‌شود خودتان شخصا برای بریدن یا قطع کردن خال گوشتی اقدام نکنید.

درمان‌های بدون نسخه

برخی داروهای بدون نسخه به حذف خال‌های گوشتی کمک می‌کنند. این داروها، خال را فریز می‌کند و باعث می‌شود پس از ۷ تا ۱۰ روز خال بیفتد. هرچند ممکن است بتوانید این داروها را به‌شکل آنلاین بخرید، توصیه می‌شود حضوری خرید کنید و از داروساز یا کارشناس، راهنمایی‌های لازم را بگیرید.

تاکنون ثابت نشده است که برداشتن خال‌های گوشتی باعث افزایش بروز آن می‌شود.

دلایل بروز خال گوشتی

به‌طور دقیق مشخص نیست، چرا خال گوشتی ایجاد می‌شود اما این احتمال وجود دارد که با گیر کردن خوشه‌های کلاژن و رگ‌های خونی در تکه‌ای ضخیم‌تر از پوست، خال گوشتی شکل بگیرد.

چون خال گوشتی بیشتر در قسمت‌هایی از پوست دیده می‌شود که چروک می‌شوند یا تا می‌خورد، ممکن است دلیل بروز آن تماس و اصطکاک پوست روی پوست باشد.

به نظر می‌رسد برخی افراد به‌شکل ارثی، بیشتر مستعد بروز خال گوشتی دارند.

میزان بروز خال گوشتی در زنان و مردان یکسان است؛ هرچند در دوران بارداری، در افرادی که اضافه وزن دارند و در مبتلایان به دیابت بیشتر بروز پیدا می‌کند.

هایپرانسولینمی در بروز خال گوشتی مؤثر است. هایپرانسولینمی وضعیتی‌ست که جریان خون دارای انسولین بیش از اندازه است.

عوامل مؤثر در بروز خال گوشتی

احتمال بروز خال گوشتی در شرایط زیر بیشتر است:

• افراد چاق و دارای اضافه وزن؛
• مبتلایان به دیابت؛
• زنان باردار؛ احتمالا به دلیل تغییرات هورمونی و سطح بالای هورمون‌های رشد؛
• مبتلایان به انواعی از ویروس پاپیلومای انسانی؛
• افرادی که دچار عدم توازن هورمون‌های جنسی هستند، به‌ویژه تغییر در سطح استروژن و پروژسترون؛
• افرادی که اعضای نزدیک خانواده‌شان دارای خال گوشتی هستند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که احتمال بروز خال گوشتی همراه با موارد زیر بیشتر است:

• چاقی؛
• دیس‌لیپیدمی (dyslipidemia)؛
• فشار خون بالا.

بروز خال گوشتی همچنین با مقاومت به انسولین، پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا که یکی از نشانگر‌های تورم است، ارتباط دارد.

خال گوشتی ممکن است نشانهٔ خارجی مشکلاتی مانند افزایش خطر مقاومت به انسولین، سختی سرخ‌رگ‌ها و بیماری‌های قلبی‌عروقی باشد.

خال گوشتی ممکن است خیلی به‌ندرت با عوامل زیر در ارتباط باشد:

• سندروم برت هاگ دوب (Birt-Hogg-Dubé)
• سندروم تخمدان پلی‌کیستیک

مجموعه صوتی برقراری ارتباط موثر

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

مشاهده مجموعه

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر