۶ نشانه که میگویند فاصله بین شما و شریک زندگیتان روزبهروز بیشتر میشود
اگر تا همسرتان وارد اتاق میشود به سراغ گوشیتان میروید، یعنی مشکلی بینتان وجود دارد! یعنی یک جای کار میلنگد! گاهی با گذر زمان و تغییر ویژگیهای شخصیتی و علاقهمندیهایمان، تغییرات مختلفی را در رابطهمان تجربه میکنیم. اما آیا ما نشانههای جدایی از شریک زندگیمان را میشناسیم؟ در این مقاله در مورد نشانههای دور شدن از شریک زندگی و چگونگی ترمیم رابطه عاطفی صحبت خواهیم کرد.
تغییر ویژگیهای فردی، طبیعی، گاهی مثبت و برای سلامتی لازم است، اما برخی از این تغییرات ممکن است نشانهی پنهانی از سردشدن رابطه عاطفیتان باشند. اغلب تعریف این تغییر و ویژگی احساسی آن در قالب واژهها کار دشواری است. فقط این را میدانید که حس میکنید شریک عاطفیتان مانند گذشته به شما نزدیک نیست. در بیشتر موارد، دیگر نمیتوانید به تفاهم برسید؛ انگار در دو دنیای مختلف سیر میکنید!
بهتر است بهجای اینکه خودخوری کنید، منتظر بمانید تا طرف مقابل حرف بزند و بهاحتمال زیاد با واکنش تهاجمی شما روبهرو شود، پیشدستی کنید و دربارهی آنچه آزارتان میدهد صحبت کنید. مراقب این نشانههای هشداردهنده باشید.
۱. تماس چشمی کمتری دارید
بهگفتهی «کیت بالستریری» (Kate Balestrieri)، روانشناس بالینی و مشاور خانواده، یکی از نخستین نشانهها و بهاحتمال زیاد، پنهانترین تغییرات کاهش تماس چشمی است. ممکن است همهی زوجها ارتباط چشمی آنچنانی نداشته باشند، اما اگر افزایش یا کاهش چشمگیری در تماس چشمیتان با یکدیگر احساس میکنید، احتمالا مشکلی وجود دارد.
۲. بیشتر از گذشته برنامههای تکنفره میریزید
بیشتر آخرهفتهها را به گردشهای تکنفره میگذرانید یا احتمالا همسرتان وقت بیشتری را با دوستان و همکارانش میگذراند. البته کسی نمیگوید باید همهی وقتتان را با هم و در کنار هم سپری کنید؛ نکته این است که آیا این وضعیت نسبت به قبل تغییر کرده است یا نه. همچنین بنابر نظر «بالستریری» باید ببینید آیا شما یا شریکتان بیشتر برای کنارهمنبودن بهانهتراشی میکنید؟
۳. پیوسته حواستان به گوشیتان است
وقتی طرف مقابل کنارتان است شما (یا او) چند بار به سراغ گوشیتان میروید؟ شاید در دنیای امروز که همهی ما به تلفنهای همراه وابستهایم، شناسایی این مورد کار دشواری باشد اما بهاعتقاد «بالستیری» این نشانهای مستدل است. اگر وقتی همسرتان وارد اتاق میشود، سراغ گوشیتان میروید چون نمیخواهید با او حرف بزنید، از موضوعی عصبی هستید یا احساس میکنید برای رویارویی با او نیرویی ندارید، این یک علامت خطر بزرگ بهنشانهی دورشدنتان از یکدیگر است!
۴. بگومگویتان بیشتر شده است
وقتی احساس میکنید از هم فاصله گرفتهاید، معمولا یکی از دو طرف شروع به ایرادگرفتن و غُرزدن به دیگری میکند. بهگفتهی دکتر «فرن والفیش»، (Fran Walfish) روانشناس خانواده و نویسندهی کتاب «والد خودآگاه»، در چنین وضعیتی سرراست به سراغ موضوع اصلی بروید. سرراست از طرف مقابل بپرسید «قضیه چیه؟ از دست من عصبانی هستی؟ بگو مشکل چیه؟»؛ بهتر است حرف طرف مقابل را سرراست بشنوید تا بگومگویی غیرسازنده و انفعالی داشته باشید.
۵. کارها را با هم اما بدون هیچ بدهبستانی انجام میدهید
شاید فکر کنید همیشه در کنار هم هستید، اما اینکه در مکان مشترکی باشید کافی نیست؛ در طول این مدت چقدر با هم تعامل دارید؟ تماشای تلویزیون، بازی ویدئویی و شامخوردن با دوستان مشترک، انجام همهی اینها خیلی خوب است اما میتواند به نشانهی فاصلهگرفتن هم باشد. «بالستیری» معتقد است بزرگسالان وقتی از هم فاصله میگیرند، از تعامل و بدهبستان با یکدیگر دست میکشند، اما ممکن است کارهای مشترک بیشتری را با هم انجام بدهند. این مسئله ممکن است گمراهتان کند!
۶. رابطهی جنسیتان کم شده است
دکتر والویش میگوید «وقتی اوضاع بههم میریزد، نخستین چیزی که ازدست میرود رابطهی جنسی است.» بیشتر آدمها وقتی دلخور یا خشمگین هستند، دوست ندارند بدنشان را در اختیار دیگری بگذارند. راهحل این نیست که بیمیل و بااجبار به تختخواب بروید تا مشکلتان حل شود. بفهمید چه چیز آزارتان میدهد و باعث میشود که نخواهید با شریک زندگیتان رابطهی جنسی داشته باشید. رابطهی جنسی درمان مشکل نیست، نشانه است. برای رفع مشکل باید به عمق ماجرا بروید و ریشه را پیدا کنید.
چطور رابطهمان را ترمیم کنیم؟
چند راهحل ظریف برای گذر از این مرحله و نزدیک شدن شما به یکدیگر وجود دارد. بالستیری توصیه میکند زمانسنج گوشیتان را تنظیم کنید و برای چند دقیقه بیوقفه تماس چشمی برقرار کنید. این کار بخشهای مختلفی را در مغز شما و شریکتان فعال میکند که منجر به افزایش همدلی میشود؛ چیزی که بهدنبالش هستیم. او همچنین پیشنهاد میکند هر شب زمانی را به گفتوگو با یکدیگر دربارهی روزی که سپری کردید و برنامههای فردایتان اختصاص دهید.
به گفتهی «والفیش»، برای عبور از چالشهای مهم باید «گوش دادن» را تمرین کنید. بهنوبت، بدون اینکه حرف یکدیگر را قطع کنید، به طرف مقابل گوش کنید. نکتهی مهمی که نباید فراموش کنید این است که لزومی ندارد هر مشکلی را که حرفش بهمیان میآید، رفعورجوع کنید! کافی است هر دو طرف حرف دلشان بزنند و به هرچه طرف مقابل میگوید گوش کنند. این کار باعث میشود طرف مقابل حضورمان را بهتر و بیشتر درک کند.
توجه و رسیدگی به خودتان را هم نباید فراموش کنید. اگر شما یا همسرتان رنجور یا ضعیف باشید و وقت کافی صرف خودتان نکنید، کار را برای طرف مقابل دشوارتر میکنید. بهگفتهی «والفیش» برای حفظ رشتهی اتصال با آنچه میخواهیم و آنچه که هستیم، مهم است که مراقب خودمان باشیم، به نیازهایمان توجه کنیم و به خودمان استراحت بدهیم. با این کار بهتر میتوانیم توجهمان را نثار طرف مقابل کنیم.
اگر با این روشها مشکلتان رفع نشد و هنوز احساس میکنید از هم دور هستید، کمکگرفتن از مشاور یا روانشناس تأثیر چشمگیری خواهد داشت. بدانید که حرفزدن مانند چسب آدمها را در کنار هم نگه میدارد و از رابطهها محافظت میکند. پس حرف بزنید، حرف بزنید و حرف بزنید!