بسیاری از روابط عاطفی نزدیک، پس از مدتی با شکست مواجه می‌شوند و تلخی و تضاد به آنها راه پیدا می‌کند. براساس آمارهای عمومی تقریبا از هر ۱۰ زوج، تعداد ۳ نفر روابط خود را حفظ می‌کنند و در کنار هم می‌مانند. سوال اینجاست که چرا برخی از روابط به شکست می‌انجامد و زوج‌ها به بن‌بست می‌رسند؟ برای دانستن پاسخ این سوال در این مقاله ما را همراهی کنید.
۱. ذهن‌خوانی
ما در طول روز، هزاران بار این کار را انجام می‌دهیم و بدون هیچ‌گونه شواهدی در ذهن‌مان برای خود داستان‌های دورودراز سرِهم می‌کنیم و بعد بدون اینکه قضیه‌ای را کاملا بررسی کنیم، درباره آنچه طرف مقابل در سرش دارد، نتیجه‌گیری می‌کنیم. مثلا نباید به طرف مقابل بگویید: «چون من تلفنم را گم کرده‌ام تو فکر می‌کنی که بی‌مسئولیت هستم». در عوض بهتر است از پیش‌فرض‌سازی در ذهن جلوگیری کنید و درصورتی‌که چیزی آزارتان می‌دهد، روشن صحبت حرف بزنید. مثلا: «چرا فکر می‌کنی که من بی‌مسئولیت هستم؟»
۲. خواندن احساسات
بدون اینکه از طرف مقابل درباره‌ی احساساتش بپرسید، نظر و قضاوتی در ذهن نداشته باشید. اینجا هم مثل بخش قبلی نیازی به داستان‌ساختن و سناریونویسی نیست. مثلا به‌جای اینکه بگویید: «تو از دیر کردن من ناراحتی» به او بگویید: «چرا از دست من ناراحتی؟»
۳. برچسب زدن
نباید طرف دیگر رابطه را با عناوین منفی برچسب زد. وقتی دچار چنین موقعیتی می‌شوید، لحظه‌ای درنگ کنید، خود را به جای دیگری بگذارید و ببینید که آیا برای‌تان این عناوین منفی و زشت، خوشایند است؟ قطعا شما هم دوست دارید که طرف مقابل از بیان این‌گونه اهانت‌ها بپرهیزد و هنگام عصبانیت، صحبت کردن درباره‌ی مسائل را به وقتی دیگر موکول کند. زمانی که آرام‌تر می‌شوید بهتر می‌توانید درباره مشکلات و… صحبت کنید، از حالت تدافعی میان طرفین کاسته می‌شود و تنش در رابطه ازبین می‌رود.
۴. مقصر دانستن
با نقد کردن مداوم دیگری و ایراد گرفتن از او، رابطه را آزاردهنده خواهید کرد. به‌جای اینکه بگویید: «تو فلان کار را می‌کنی»، «تو این‌جور هستی و آن‌جور هستی»، درباره‌ی احساس خود، زمانی که فرد کارهایی نامطلوب می‌کند، صحبت بفرمایید. مثلا با غُر زدن و عصبانیت نگویید: «تو همیشه ظرف‌ها را در ظرف‌شویی رها می‌کنی و می‌روی»، در عوض بگویید: «وقتی ظرف‌ها را در ظرف‌شویی رها می‌کنی و می‌روی، احساس می‌کنم برای خواسته‌های من ارزشی قائل نیستی».
۵. دستور دادن
هیچ‌وقت امری و دستوری با طرف مقابل‌تان صحبت نکنید. به هم حق انتخاب بدهید و احترام بگذارید. حتی اگر در جهت منافع دیگری کاری صورت می‌دهید باز هم او را در تصمیم گیری و… در جریان بگذارید. مثلا مدام نگویید: «فلان چیز را نخور برایت بد است، فلان چیز را بخور برایت خوب است» و… . درعوض بگویید: «دوست داری مرغ را برایت کبابی کنم یا آب‌پز… چون جدا نگران سلامتت هستم».
اگر رفتارهای بالا ادامه داشته باشند، دیر یا زود رابطه از هم می‌پاشد. متخصصان معتقدند که ۴ رفتار، شدیدا باعث به بن‌بست رسیدن رابطه عاطفی می‌شود: انتقاد مداوم (حمله کردن به دیگری) که منجر به حالت تدافعی یا مقابله‌به‌مثل در فرد دیگر می‌شود و در مواردی باعث بی‌توجهی و نهایتا نفرت و تحقیر یکدیگر می‌شود.
چه باید کرد؟
ایجاد روابط بهتر و پرهیز از تضادها در رابطه عاطفی مقدور است. کافی است از آزارهای کلامی دوری کنید، مرزها و حدودی محترمانه نسبت به هم داشته باشید و نسبت به حرف‌زدن و تفسیر حرف‌های دیگری آگاهانه برخورد کنید. مطالعات هم نشان می‌دهد که ملاحظه، مهربانی و بخشش ازجمله مهم‌ترین موضوعات در ایجاد روابطی قوی و سالم هستند. هم‌دردی و همراهی باعث می‌شود تا اختلافات ازبین برود. خودتان را همیشه به‌جای دیگری بگذارید و سعی کنید موقتا نقطه‌نظرات خود، درباره‌ی هر چیز را کنار گذاشته، مهارت شنیدن را در خود افزایش بدهید، نسبت به عقاید و احساسات طرف مقابل بدون نیاز به قضاوت آگاهی بیشتری کسب کنید. شنیدن مؤثر مانع از اسارت در دام قضاوت‌ها می‌شود و نمی‌گذارد مدام در پی این باشید که چه کسی درست می‌گوید و چه کسی غلط. بنابراین تنش‌ها کاهش پیدا می‌کند و همکاری، همراهی و ارتباطی عاقلانه شکل خواهد گرفت.
